Tadoba - ons laatste wildpark

Het is alweer ons laatste weekend als we op zaterdagochtend wakker worden in Pench, nog nagenietend van wat we hier gisteren beleefd hebben. We hebben vandaag een relaxt programma, alleen de transfer naar Tadoba, het laatste park dat we gaan bezoeken. Dat is maar een uur of 4 rijden, dus kunnen we om 11:30 uur weg. Uit gewoonte word ik natuurlijk vroeg wakker en lees nog een stuk in ‘Shalimar de clown’, het boek dat ik meeheb en waarin op de mooie wijze waarop Rushdie dat kan een persoonlijk verhaal wordt verweven met een periode van de geschiedenis, in dit geval die van Kashmir tussen de onafhankelijkheid en de jaren 1990. Daarbij komt de strijd tussen India en Pakistan over dit gebied en ook de opkomst van het moslim terrorisme aan de orde. Mooi boek! Alle tijd om te ontbijten, elkaars foto’s en filmpjes te bewonderen en nog te gaan kijken naar de waterslangen en vliegende honden op het terrein van de lodge.

We rijden door het nog steeds vlakke landschap, nu met duidelijk voornamelijk rijstbouw. Onderweg stoppen we bij een naar westers voorbeeld ingericht wegrestaurant, waar we kunnen lunchen met kipburgers enzo en waar ze aardige espressokoffie serveren. Dat kan hier in the middle of nowhere bestaan dankzij de hoofdweg N7 waarover we rijden richting Nagpur. Overigens geen druk bereden snelweg. Even verderop stoppen we bij een dorpje waar we een tijdje rondlopen tussen nieuwsgierige bewoners die graag op de foto willen (vooral ook met ons). De koeien en geiten zijn nog vrolijk met bloemen en kleuren versierd voor diwali. In een dorp een uur rijden verder zien we een grote Shiva tempel en lopen we ook nog wat over de markt. Ook hier weer moet iedereen op de foto. Dan komen we in het laatste resort, ook alweer met ruime kamers. Ook hier is het eten prima verzorgd en gaan we weer vroeg naar bed.

Op zondag mogen we een beetje uitslapen: de game drive vertrekt pas om 6 uur. We rijden eerst een stuk met de bus naar de ingang waar de jeeps op ons wachten. Rond half 7 het park in. Tadoba park heeft een open landschap met flinke meren en volgens de beschrijvingen zit er een enorm arsenaal aan dieren van alle soorten. Vanochtend komen we daarvan (op één sambar deer na) alleen maar vogels tegen. Daar zit dan weer wel een behoorlijke variatie in, onder meer Open billed stork, Indian roller, Redbacked ibis, Pond heron, Black drongo, Plum headed parakeet, Green bee eater, een prachtige Flame backed specht, aalscholvers en een witte reiger die net een vis vangt die te groot voor hem lijkt, maar die hij uiteindelijk toch door zijn keel laat glijden. De andere jeeps hebben een overeenkomstig soort oogst. We hopen wel dat vanmiddag, tijdens onze laatste game drive van de reis, de zoogdieren zich wat meer laten zien. Bij deze lodge krijgen we ons ontbijt ná de game drive, als we om 11 uur weer terugkomen; dat wordt dan meteen een brunch. Ik wil een duik in het heerlijke zwembad nemen, maar blijk helaas kennelijk bij een eerdere lodge mijn zwembroek te zijn vergeten. Nou ja, dan maar lekker even onder de douche en dit verslag schrijven.

‘s Middags tegen 2 uur vertrekken we voor de middag game drive naar een andere ingang van het park. Het is uitzonderlijk, maar we zien de eerste twee uur helemaal geen enkel beest (ook geen vogels). Na 3 uur zien we de eerste voor ons nieuwe vogel, een Hoopoe. In totaal heb ik vanmiddag 5 foto’s gemaakt en daarnaast hebben we nog een Nilgai (blue bull antilope) in volle vaart zien oversteken, een mongoose zien wegrennen (beiden te snel voor foto’s) en na zonsondergang, vlak bij de uitgang, zagen we nog een jakhals (te donker). Mager resultaat voor onze jeep dus. Vanuit een andere jeep hebben mensen uit onze groep wel goed zicht gehad op een zwarte sloth bear. Het blijft een kwestie van geluk hebben en al met al hebben we niet te klagen over wat we allemaal gezien en beleefd hebben in de parken.

Straks is het dinerbuffet en morgen staat de transfer (met een interne vlucht) naar Mumbai op het programma. Na een dagje daar gaan we komende woensdag alweer op weg naar huis. Het bevalt me hier (na al die jaren) wel weer uitstekend, dus ik had best nog wat meer willen zien en beleven.