Pench - eindelijk tijgers

Donderdag 31 oktober is het Diwali en we rijden vandaag van Kanha naar het Pench Nationaal park. Dat is niet zo ver rijden, dus we doen het op ons gemak. Het landschap is nog steeds erg vlak en we zien veel landbouw: mais, rijst en suikerriet. We stoppen weer in een dorpje om door de markt te lopen. Nu heel veel kraampjes met de benodigdheden voor het lichtfeest: kleurige slingers van bloemen, heel veel gekleurd poeder om de straat mee te versieren en aardewerken kommetjes die met wat ghee en een lont een lichtje worden. Iedereen wenst elkaar Happy Diwali. Het feest zelf begint pas na zonsondergang.

Rond vier uur komen we in ons resort aan, Tuli Tiger Corridor. Alweer zo’n uitgebreid complex met forse bungalows die er al een tijd staan (er is inmiddels het een en ander kapot, maar wie daar op let…. ‘s Avonds wordt er vuurwerk afgestoken en het personeel heeft de receptie, lobby en restaurant mooi versierd met gekleurde figuren op de grond en overal staan lampjes. Het dinerbuffet is echt heel goed. We hebben eigenlijk nooit te klagen, maar dit keer heeft de kok niet zijn best gedaan om het zo min mogelijk spicy te maken. Ik kan dat zeer waarderen (maar een deel van de groep is dat niet met me eens…). Weer vroeg naar bed, morgen alweer om 5 uur de wekker.

Vrijdagochtend weer om half zes op pad in de jeeps. Pench is een park met veel vrij open bos, zonder struiken die het zicht belemmeren. We rijden een tijd en zien een paar vogels en een paar indische buffels, maar dan krijgt de driver een telefoontje dat er tijgers gespot zijn. We rijden in volle vaart daarop af en komen bij een groep van 7 of 8 jeeps (waaronder ook de rest van ons gezelschap), van waar uit enthousiast gekeken en gefotografeerd wordt. En inderdaad, er blijkt een moeder tijger met haar vier kleintjes te zitten. Ze zitten wat tussen de bosjes, maar we zijn erg blij dat we ze gespot hebben. Maar het wordt steeds beter. De kleintjes gaan uitgebreid rollebollen met elkaar en met hun moeder en blijven daar een tijd mee bezig. Intussen komen ze ook steeds beter in beeld. We zitten ademloos te genieten en foto’s te maken. Tenslotte gaan ze ook nog met z’n allen spelen in het water vlak onder onze jeep, klimmen op de boomstammen die in het water liggen. Ze kijken regelmatig in onze richting, maar trekken zich verder niets van onze aanwezigheid aan. Als ze zijn uitgebadderd lopen ze vlak langs de voorste jeeps de weg op en gaan er op hun gemakje van door. Al met al hebben we een uur van ze kunnen genieten. Wat een hoogtepunt voor de reis! Allemaal op een eindeloze hoeveelheid foto’s en films vastgelegd. Daar zullen we nog lang heel tevreden naar terug kijken. Bij het ontbijt in het park zijn we dan ook in uitgelaten stemming. Dat we daarna weinig meer zien kan ons niet zoveel schelen. Om kwart over 10 zijn we weer terug bij de lodge.

Na de lunch is het alweer tijd voor de middag game drive. We maken lange dagen! We gaan weer naar het zelfde deel van het park en rijden voor een belangrijk deel over de zelfde tracks als vanmorgen. We zien weer niet zo veel opzienbarends, herten en apen hebben we inmiddels wel genoeg gezien en ook sommige vogels komen veel voor. Een rackettail drongo is nieuw. Aan het eind van de middag gaan we nog naar een mooi meer in het park, waar een hoop vogels te horen zijn, maar alleen één bulbul te zien. Op de terugweg naar de uitgang komt nog een gaur vlak langs onze jeep lopen. We maken ons klaar om naar de lodge te gaan, maar dan begint de chauffeur zonder verdere toelichting plotseling over de tracks te racen, we worden hevig door elkaar geschud. Het blijkt te gaan om een melding van een luipaard een heel stuk verderop in het park. Als we daar aankomen staan er al zo’n 10 jeeps met turende toeristen. Het wordt inmiddels snel donker, maar met de verrekijker ontdek ik inderdaad het luipaard waar de opwinding over gaat. Die ligt op zijn gemakje, maar foto’s maken is moeilijk. Mij lukt het niet goed, maar enkele anderen uit de groep wel. Dat is dus het derde luipaard, dat de dag wel weer heel mooi maakt. Hobbelend door het pikkedonker rijden we terug naar de lodge voor borrel en avondeten.