Naar Bharatpur voor het vogelreservaat

Donderdagmorgen zijn we weer om half 8 vertrokken voor de reis naar onze volgende bestemming, Bharatpur, in de provincie Rajasthan, waar een mooi vogelpark is, het Keoladeo NP. Vandaag zijn we alleen maar onderweg daar naar toe. Over de reis valt weinig te melden, een groot deel was weer de weg naar Delhi, nu dus in de andere richting, Daarna langs Agra naar Bharatpur. De bekende drukke wegen door vlak land met dorpjes en veel van de rommeligheid die India eigen is. Onderweg maken we een stop bij de Ganges die we oversteken. Dat is hier al een forse brede rivier en bijna net zo heilig als stroomafwaarts in Varanasi. Ook hier is dat duidelijk te zien; een zéér Indiaas tafereel langs de oever, waar mensen in de rivier komen baden en de sadhus en de bedelaars zich verzamelen. Veel stalletjes met offertjes en containers om Ganges water mee naar huis te nemen en allemaal kraampjes die vrijwel dezelfde plastic snuisterijen verkopen. Een paar raadgevers c.q. waarzeggers en een paar koeien erbij. Je kunt er tijden naar blijven kijken, maar we rijden weer door. Rond 7 uur zijn we in Bharatpur, maar de rechtstreekse weg naar ons hotel is voor bussen afgesloten, dus de chauffeur moet een omweg van nog een uur maken. We komen om 8 uur aan, krijgen snel een diner en daarna nog een poppenvoorstelling, hilarisch van amateurisme. Dan gauw naar bed, morgen weer vroeg op!

Vrijdagochtend weer rond half zes op en rond kwart over zes met een taxi (volgepakt met acht van ons) naar het vogelreservaat Kaoladeo. We komen daar als eerste bezoekers van de dag aan. De toegang is (voor buitenlanders) zo’n 10 euro. Bij de ingang kun je (voor 1,50 euro/dag) een fiets huren of je kunt met een e-rickshaw rondgereden worden (sinds vorig jaar zijn de fietsriksjas vervangen door elektrisch aangedreven exemplaren). Er staat een hele groep gidsen klaar. De meesten opteren voor een riksja, maar Eric en ik kiezen voor een fiets, met een gids die meerijdt op zijn eigen fiets. Het is een prachtig reservaat van 29 km2, dat bestaat uit wetlands rond een groot meer die hier in de 19e eeuw door de Maharadja van Bharatpur zijn aangelegd als jachtterrein om eenden te schieten. Nog in 1938 hield hij een jachtfeestje voor de viceroy van India waar op één dag 4736 eenden zijn geschoten. Pas in 1965 is hij die vergunning kwijt geraakt en is het vogelreservaat gesticht, later werd dat Nationaal Park en vanaf 1985 UNESCO werelderfgoed. We verkennen dat uitgebreid op de fiets en lopend, geleid door de gids. Het gaat hier natuurlijk in de eerste plaats om de vogels en die zijn er in vele soorten en maten (ondanks dat de trek vanuit het noorden nog moet beginnen). Zo zien we verschillende soorten aalscholvers, kingfishers, reigers, ooievaars, uilen, spechten, een hornbill en veel kleine vogels waarvan ik de naam alweer vergeten ben, maar Eric hield gelukkig de lijst bij en kwam voor vandaag op 71 nieuwe soorten. Daarbij zitten dan wel ook de zoogdieren, zoals de enorme Bull Antilope, de eekhoorntjes, de herten en apen en de lawaaiïge fruit bats. En dat alles in een adembenemend mooi landschap. De ooievaars verdienen nog wel een aparte beschrijving. Die nestelen hier met duizenden op een klein gebied, met vele nesten per boom (waar dan ook nog aalscholvers tussen nestelen). De jonge ooievaars komen rond deze tijd uit en het is een drukte van belang. Het gaat vooral om de painted storks, die er prachtig uitzien. Nadat de jongen kunnen vliegen, na een maand of 3, vertrekken ze naar hun winterverblijf in Kerala. Daar heb ik ze in februari 2015 in een vogelreservaat bij Mysore gezien. Het beeld daarvan kwam onmiddellijk weer boven nu ik dit hier zag.. Al met al waren we ruim 7 uur in het park op pad. De gids was erg blij met de 40 euro die we hem voor de dag met ons optrekken gaven.

In het hotel is er even tijd voor een douche en een duik in het zwembad. Om 4 uur vertrekken we weer met een paar tuktuks naar het centrum van de stad. Daar ligt het Lohagarh fort van de maharadja dat vele malen vergeefs belegerd is, ook door de Engelsen, daardoor is de stad zich pas laat onder Brits bestuur gekomen. In het fort heb je een mooi uitzicht over de stad. We bezoeken een levendige tempel. Je ziet dat het hier Rajastan is aan de enorme kleurigheid, met name van de kleding van de vrouwen. Iedereen begroet ons vriendelijk, een groepje toeristen is hier nog een bezienswaardigheid. Het paleis van de maharadja is in verval, dat kan niet bezocht worden, maar buiten staat een krijgshaftig ruiterstandbeeld, omringd door plaquettes waarop alle overwinningen staan beschreven. Inmiddels gaat de zon weer onder en wordt alles mooi verlicht. We lopen nog wat door de drukke winkelstraatjes. Ik geniet van de kleurrijke chaos. De meesten gaan weer terug naar het hotel voor het diner, maar de twee Hollandse zussen en ik hebben zin om in het stadje een restaurant te gaan zoeken. We ontdekken eerst nog een imposante grote tempel uit de 19e eeuw in het centrum en gaan dan op zoek. Dankzij de aanwijzing van een vriendelijke man komen we na een eindje lopen bij het vegetarische Ruchi restaurant. Daar hebben we heerlijk zitten eten voor 6 euro p.p.. Een tuktuk brengt ons weer terug naar het hotel. Heerlijke dag, een hoop beleefd. Ik ben erg blij weer op reis te zijn!

(PS: mijn eigen foto's kan ik niet uploaden, de getoonde foto's komen uit de groepsapp en zijn door reisgenoten gemaakt)