Virginia, West Virginia, Kentucky en Ohio

Op donderdagochtend rijden we uit Baltimore weg en rijden uit Maryland Virginia in. We rijden in 3 uur naar Front Royal, de toegang tot het Nationaal Park Shenandoah. Onze TomTom stuurt ons over een weg die afgesloten blijkt door een kapotte brug, dus het kost tijd om van daar uit weer een andere route te nemen, maar we komen in het aardige Front Royal aan, waar we lunchen. Dan rijden we het park in over de Skyline Drive, een toeristische route door het park die in het begin van de vorige eeuw als werkverschaffingsproject is aangelegd. Het is een prachtige weg over de kam van de Blue Ridge Mountains. Hij is 170 km lang met erg veel uitzichtspunten met weidse vergezichten. We stoppen bij een aantal daarvan en maken nog een wandelingetje in het bos. Prachtig weer. Er zijn maar erg weinig mensen; we rijden steeds op een lege weg. Prima. Onderweg zien we heel wat herten, die hier in grote aantallen leven. Er zijn ook veel beren, horen we van de ranger, maar die laten zich niet zien. Een mooie rit.
Aan het eind van de middag komen we in Waynesboro, vlak bij de zuidelijke uitgang van het park, aan.
Vrijdagochtend rijden we door over het verlengde van de Skyline Drive, de Blue Ridge Parkway. Net zo'n mooie weg, ook door de Blue Ridge Mountains. Ook nu weer lijken we de enigen op de weg. We genieten weer van de beginnende herfstkleuren. Bij Humpback Rocks is een boerenbedrijf uit de 19e eeuw als openluchtmuseum neergezet. Benadrukt wordt hoe zwaar het leven was voor de pioniers die zich in de bergen vestigden. We stoppen even bij Otter Creek, Otter Lake en James River. Veel natuurschoon. Er wordt aan de weg gewerkt en we moeten een paar keer stoppen bij een signal man totdat de pilot car komt om ons langs de werkzaamheden te leiden. Dat hoort ook bij een reis door Amerika. Als je een kwartiertje moet wachten sta je uiteindelijk met nog een auto en 2 motoren. Zo rustig is het. Dan maken we een tussenstop in Roanoke, een erg leuk plaatsje. We lunchen lekker op een terrasje (lekkere salade en een glas bier), dan naar het Taubman museum. Dat is gevestigd in een fantastisch gebouw dat sterk doet denken aan het werk van Gehry. Het bouwen ervan leverde nogal wat weerstand op, maar het staat er en het is ook van binnen een erg leuk museum met moderne/hedendaagse kunst. Mooie tentoonstellingen van kunst met textiel en van speelgoed als kunst. Erg leuk bezoek en onverwacht in zo'n in het binnenland van Virginia weggestopt plaatsje. Op een top bij het plaatsje is een mooi uitzicht te bewonderen; daar is in 1949 een grote ster geplaatst ('the biggest manmade star in the world!'), die 's nachts verlicht is. We rijden over de Blue Ridge Parkway door naar Floyd, 40 mijl verderop. Daar overnachten we, want op vrijdagavond is het hier altijd feest. In het Floyd Country Store treden elke vrijdagavond 3 bands op en dat moeten we meemaken. De optredens beginnen al om half zeven en voor die tijd hebben we in de countrystore al een corned beef stew met maisbrood gegeten, degelijk zuidelijk eten. Tegen half zeven loopt de zaal (midden in de grote winkel) vol met vooral veel locals, vaste bezoekers. Wij sluiten aardig aan bij de gemiddelde leeftijd, maar er zijn ook heel wat jongeren. Allemaal wit, dat valt op. Men houdt zich aan grootmoeders regels: niet roken, niet drinken. Er wordt begonnen met gebed, gevolgd door een uur gospel muziek in country stijl van een driemansband met gitaar, banjo en bas. Opvallend: het dominante thema van de liedjes is het vertrouwen in een gelukkig hiernamaals, want we zijn door Jezus gered. Gaat er hier goed in. Daarna komen de beide andere bands, die moeten zorgen voor de voetjes van de vloer. Twee uitwisselbare gezelschappen dames en heren op enige leeftijd die bas, banjo, fiddle (viool) en gitaar spelen. Verschillende stijlen worden afgewisseld: two step, waltz, squaredance. Na een paar noten van elk nummer spoedt men zich massaal naar de dansvloer. Mooi om te zien hoe deze traditionele countrymuziek hier nog leeft. Er zijn gelukkig ook nummers waarbij het er niet toe doet hoe je danst, zodat wij ook nog mee kunnen doen.. Een erg leuke ervaring!
Zaterdag zijn we al, na een ontbijt in het volgepakte lokale restaurant, weer vroeg op pad voor een flink eind rijden. Nog steeds prachtig zonnig weer. We rijden om te beginnen in een uur of drie naar de hoofdstad van West Virginia, Charleston. Dat is weer een staat voor ons lijstje. Het stadje is op zaterdag uitgestorven. Het State Capitol is door de zelfde architect gebouwd als het Capitool in Washington en heeft een zelfde koepel, alleen 4 meter hoger en met 23 karaat goud bedekt. We kunnen er ook in en het interieur is al even monumentaal met kilometers marmer. Het enige wat er verder te beleven is is een mall met enkele warenhuizen. Ook dat is natuurlijk een niet te missen onderdeel van een trip naar dit land. 's Middags rijden we door naar Lexington in de staat Kentucky (volgende staat!), ook weer een uur of drie rijden. 's Avonds gaan we in het centrum van die stad eten. Het blijkt een leuk en levendig stadje waar in het centrale park een druk bezocht festival van latino's bezig is onder het motto: veel culturen, een stad. Naast muziek, veel eettentjes en standjes van mensen uit alle verschillende latijnsamerikaanse landen ook stands van een aantal advocatenkantoren die werken voor de undocumented people. Juist afgelopen dagen waren de 'dreamers', die op jonge leeftijd met hun ouders illegaal naar de VS gekomen zijn hier veel in het nieuws. Daarvan leven er in Kentucky meer dan 100.000, horen we. De minister van justitie wilde ze het land uitzetten, maar Trump heeft zich laten verleiden te pleiten voor een regeling waardoor ze een wettelijke status in het land krijgen. Nog onduidelijk hoe dat uit gaat pakken. Heerlijk gegeten in een prima restaurant!
Zondagochtend rijden we vanuit Lexington via een aantal binnenweggetjes verder. Het is hier de 'paardenhoofdstad van de wereld' en er zijn inderdaad een groot aantal paardenfokkerijen in het glooiende landschap rond de stad te zien. We komen aan in Frankfort, de hoofdstad van Kentucky, 20.000 inw., alweer een hoofdstadje, dus. Op zondag is ook hier alles dicht, dus we lopen wat door het oude centrum en gaan dan naar het enorme State Capitol uit het begin van de vorige eeuw. Weer volgens het bekende stramien met zo'n hoge koepel gebouwd. In de buurt staat ook het enige huis dat Frank Lloyd Wright in Kentucky gebouwd heeft. Alleen vanaf de straat te bewonderen, helaas, want nog steeds als woonhuis in gebruik. Dan door naar de Buffalo Trail distillery, waar een aantal van de beste soorten bourbon van Kentucky gestookt worden. Er hebben zich op zondagochtend 65 mensen verzameld voor de gratis rondleiding en natuurlijk de proeverij. We krijgen een goed idee van het proces van stoken en vooral laten rijpen van de bourbon. Alle smaak en kleur komt eigenlijk van de eikenhouten vaten die van binnen gebrand zijn. Die worden gevuld met 'white dog', helder destillaat van het gefermenteerde graan. Dan 3 tot 18 jaar laten liggen in een van de warehouses. Daar liggen zo'n 650.000 barrels van ruim 200 liter. Goed te ruiken. Tijdens het rijpingsproces verdampt een groot deel van het product. Na tien jaar is er al meer dan een derde deel verdwenen, waardoor de smaak geconcentreerd wordt. Ze stoken ook vodka, die niet hoeft te rijpen, dus die zorgt voor een snelle cashflow. Heel exclusief zijn de bourbons die lang rijpen en die per barrel worden gebotteld, gelabeld en verkocht. Ik vind eerlijk gezegd de bourbon, ook de langer gerijpte soort, minder smaken dan de Schotse whisky die ik ken. Maar ze maken ook bourbon cream, een soort Bailey's, maar dan beter, en daarvan nemen we graag een fles mee. Leuke ervaring!
We rijden 's middags door naar Cincinnati. Dat ligt in Ohio, maar de zuidelijke wijken liiggen aan de zuidkant van de Ohio rivier in Kentucky, en daar slapen we. Er is ook hier een shuttle naar het centrum, die we graag gebruiken. Cincinnati is een grote en levendige stad. We vallen met ons neus in de boter, want vandaag is de laatste dag van het Oktoberfest, het grootste buiten Munchen (zeggen ze). Groot is het in ieder geval zeker. Twee straten zijn over drie blokken afgezet voor het Zinzinnati Oktoberfest. Het is er erg druk met 6 podia en een onafzienbaar aantal kramen waar je bier (uiteraard) en ook Duits geinspireerd eten (Bratwurst mit Sauerkraut) kunt krijgen. Vrolijke feeststemming. Ongeveer de helft van de bands zijn gezelschappen hier gevestigde Duitsers die Beierse muziek spelen, maar er zijn ook een stel bands die ons meer aanspreken. We brengen er een aantal gezellige uren door.
Morgen nog een hele dag in Cincinnati Ohio en dan weer door naar onze volgende staat, Indiana. Maar daarover de volgende keer verder!