Ohio en Indiana

Maandag hebben we nog een volle dag in Cincinnati. Een aantal attracties zijn gesloten, maar er is nog zat over om er een mooie dag van te maken. We laten ons door de shuttlebus op Fountain Square, het centrum van de stad, afzetten. Daar staat ook de 49 verdiepingen hoge Carew Building, in uitbundige art deco stijl. Vanaf de top heb je een prachtig uitzicht over de stad en de omgeving, met name ook de rivier en Kentucky aan de overkant. Na dat bewonderd te hebben lopen we naar het Contemporary Arts Center, met een aantal leuke tentoonstellingen. Mooi gebouw ook. Direct daarnaast zit het 21C Hotel. De eigenaars daarvan verzamelen ook moderne kunst en enkele verdiepingen zijn eigenlijk als museum ingericht. Ook hier mooie dingen gezien. Dan nemen we de tram naar de wijk Across the Rhine, waar in de 19e eeuw veel Duitsers zich vestigden, maar sinds dien zijn die vervangen door andere bevolkingsgroepen, met name zwarten. Inmiddels is het echter de meest hippe wijk van de stad en ongeveer de helft van de huizen is al helemaal opgeknapt met leuke winkeltjes, restaurantjes en dure appartementen. De andere helft staat er nog krottig bij. Een echte wijk in transitie. We spreken een van de (vele) zwarten die langs de straat zitten en die bevestigt dat hierdoor de oorspronkelijke bewoners hun heil elders moeten zoeken. Maar hij is daar erg filosofisch over: de wijk wordt er beter van en als mensen het geld hebben om de zaak op te knappen en er komen wonen is dat verder prima. Het Washington Park in de wijk is kennelijk ook recent erg leuk opgeknapt. Er zijn fonteinen waar de kinderen in spelen (het loopt weer tegen de 30 graden vandaag). We eten wat op een terrasje en lopen weer terug richting downtown. We komen de plaatselijke kunstacademie tegen en daar lopen we ook binnen. Er blijken ook hier dingen tentoongesteld te zijn en je kunt wat door het gebouw lopen. Een ruim oud industriepand waar elke student zijn eigen werkplek heeft. Leuk om te zien. Na nog wat rondgehangen te hebben op het Fountain Square en in een leuke boekwinkel lopen we naar het Smale Riverfront Park. Dat is ook al weer zo prettig ingericht met veel grote schommels, allerlei fonteinen en veel verschillend speeltuig. We genieten van het uitzicht over de rivier vanaf een schommel. Dan loopt de dag alweer ten einden en gaann we terug naar Over the Rhine op weg naar een hoog gewaardeerd restaurant, the Eagle. Rond zes uur al aardig volgepakt en rumoerig en met goede reden. Iedereen komt hier voor de gebraden kip, die wordt geserveerd met een mengsel van honing en tabasco. Ongelooflijk mals en heerlijk. Samen een hele (flinke) kip verorberd met nog wat sla en collards (een plaatselijk soort stevige spinazie). Biertje erbij. Alles samen voor 40 dollar! Zeer voldaan met de tram en de bus terug naar ons hotel, blij met deze kennismaking met the Queen City, zoals ze zich noemen.
Dinsdag rijden we langs de Ohio rivier de stad uit en naar de volgende nieuwe staat: Indiana. Het gaat waarempel (voor de eerste keer deze reis) regenen, maaar niet erg hard. Na twee uurtjes wordt het net weer droog en zijn we in Madison aangekomen, een aardig plaatsje, volgens de gids. We drinken er koffie en strekken de benen wat en rijden dan door naar Columbus. Dat is een klein plaatsje met zo'n 40.000 inwoners, maar met een verbazingwekkende rijkdom aan moderne architectuur. Die is te danken aan de eigenaar van de plaatselijke fabriek van dieselmotoren. Toen zijn kerk begin jaren 40 nieuwbouw plannen maakte heeft hij de beroemde architect Saarinen overgehaald een ontwerp te maken voor de eerste modernistische kerk in de VS. Vervolgens heeft de door hem opgerichte stichting alle publieke instellingen (kerken, scholen, overheid) aangeboden de kosten van het ontwerp voor nieuwbouw te dragen als ze kiezen uit een lijstje goede, moderne architecten van wereldfaam. Die staan inmiddels in de rij om ook wat in Columbus neer te zetten, zodat het inmiddels na New York, Chicago, San Francisco, Washington en Boston de 6e architectuurstad van het land is. In het visitorcentrum kun je een kaart halen voor een rondwandeling door het centrum en een rondrit daarbuiten om dat alles te bekijken. Je valt inderdaad van de ene verbazing in de andere. Prachtige openbare gebouwen, veel kunst er tussendoor, mooi ontworpen groenvoorzieningen en ook nog een groot aantal tijdelijke projecten in de openbare ruimte. Een groot plezier om er een paar uur rond te lopen en aan het eind van de middag gaan we ook nog met de auto naar een paar gebouwen buiten het centrum. De filosofie is dat de omgeving de mensen beinvloedt, en dat het dus de moeiite waard is te investeren in een mooie omgeving. Het resultaat is er naar. We lopen de bibliotheek (van I.M. Pei) en het gemeentehuis binnen en dat zijn heel aangename ruimten. Mooie dag!
Woensdagmorgen rijden we door naar Bloomington, de zetel van de universiteit van Indiana. De gids belooft een heerlijk levendig stadje en beveelt het museum bij de Universiteit aan. Daar heen gereden, maar dat museum is tot 2019 wegens verbouwing
gesloten, helaas. De campus ziet er inderdaad leuk uit en er lopen veel studenten rond. Dan rijden we door naar het Tibetaans-Mongoolse cultureel centrum dat hier door de broer van de Dalai Lama gesticht is. Er wonen hier in de buurt kennelijk een heel stel Tibetanen. Het centrum ligt op een stuk grond wat buiten het stadje en is mooi ingericht met stupa's, een tempel en nog zo wat gebouwen, veel prayer wheels en gebedsvlaggen. Sfeervol wel. Voor de lunch rijden we door naar het centrum. Rond het gerechtsgebouw zijn er allerlei tentjes. Aardig hoor, maar niet echt bijzonder. Dus we zijn al weer snel op pad naar Indianapolis, onze volgende bestemming. We plannen wat voor de rest van de trip en gaan dan uit eten met Csaba en Ryanne, hij is een postzegel-contact waarmee ik al jaren correspondeer. We eten lekker in hun favoriete restaurant. 's Avonds zien we op PBS de 4e aflevering van een buitengewoon grondige documentaire film over de oorlog in Vietnam. Zeer herkenbaar voor ons, zowel vanuit onze herinneringen aan die tijd als vanwege onze recente reis naar Vietnam.
Donderdag spenderen we de dag in Indianapolis. De hoofdstad van Indiana, dus we staarten met een bezoek aan het Statehouse. Al die gebouwen zijn ongeveer op de zelfdde manier ingericht, maar ze hebben ook allemaal wat eigens. Je mag er op je eigen houtje ronddwalen, opzettelijk indrukwekkend, natuurlijk, allemaal. Vlak naast het Statehouse ligt het Eiteljorg museum (alweer vernoemd naar degene die zijn verzameling heeft geschonken. Dit is gewijd aan Native American kunst en Western Art. De Western Art zijn meest romantisch getinte voorstellingen en landschappen van het westen van de VS. Maar wel kwaliteit, brengt de sfeer tot leven. Het Native American deel toont (met focus op Indiana) nog eens het proces waarbij de oorspronkelijke bewoners systematisch van hun land en hun bezittingen zijn beroofd en hoe de nazaten nu nog werken aan het in leven houden van de tradities. Daarnaast heel wat kunstnijverheid van natives uit alles streken van de VS, inclusef hedendaagse kunst. Mooi museum en een cafe erbij waar we lekker lunchen. Na een wandelingetje door het park en langs het kanaal in de buurt (het is ruim 30 graden, dus het wordt ons al snel wat te warm), rijden we door naar het Indianapolis Museum of Art, dat wat buiten het centrum ligt op een mooi groot terrein. Een 'encyclopedisch' museum dat van alles wat wil tonen. Niet erg veel echte topstukken, maar genoeg om een paar uur prettig door te brengen. Moderne hedendaagse en Amerikaanse kunst zijn aardig vertegenwoordigd en er is ook een grote afdeling met modern design (veel Dutch design). Op het terrein ligt ook het oude landhuis van de familie Lilly. Ook leuk om te bekijken. Al met al een prettig dagje zo, dat we nog afsluiten met een diner in een steakhouse, ook al zo'n mooi Amerikaanse instituut.
Vrijdag rijden we door naar het noordoosten van de staat, de plaats Auburn, waar een museum staat waar de meest prachtige auto's uit de jaren 20 en 30 staan, zoals Cords, Duesenbergs en Auburns, allemaal voorbeelden van prachtig ontwerp, het museum is in het art deco gebouw waar in die tijd de dealer van die luxe autos was gevestigd. Verbazend fraai allemaal. We rijden door naar Shipshewana, een plaatje waar omheen een concentratie van Amish gevestigd is. Het Menno Hof centrum laat duidelijk zien waar die groep vandaan komt: het zijn wederdopers die vanaf de 16e eeuw in Europa vervolgd zijn en die in de 17e eeuw naar Pennsylvania kwamen omdat religieuze vrijheid werd beloofd (die overigens in de 18e eeuw al weer werd beperkt). Deze wederdopers zijn door religieuze meningsverschillen sinds de 16e eeuw in vele groepen versnipperd, waaronder ook de Mennonieten. Er rijden hier in de buurt inderdaad tientallen paardenkoetsjes rond met gezinnen in traditionele kleding. Leuk om gezien te hebben. We rijden door naar South Bend, waar we vanavond gaan slapen na een diner in het plaatselijke Duitse restaurant. Morgen rijden we door naar de volgende staat: Michigan.