Delaware en Baltimore

Zondagochtend vertrekken we uit Philadelphia. We rijden vlot via New Jersey naar Delaware. Onze eerste stop is het museum van Wilmington. Daar zijn we om 10 uur de eerste bezoekers. Aardig met een speciale tentoonstelling van een illustrator van damesbladen uit de 50er jaren, wat een mooi tijdsbeeld geeft. In de gids staat dat ze hier Hoppers hebben, maar dat is er eigenlijk maar een. Wel een flinke hoeveelheid Prerafaelites, ook apart. In vergelijking met wat we in Philadelphia gezien hebben allemaal niet erg bijzonder, maar ja, wat kun je verwachten?
We rijden door naar de hoofdstad van de staat, Dover. Daar is in het centrum geen mens te bekennen, het bezoekerscentrum is dicht. We zien het State Capitol uit de jaren 20 en ook het oude uit 1790 en lopen rond over de Green en door de rest van het oude centrum. Alle huizen zijn ofwel advocatenkantoor ofwel te huur. Pas na 12 uur gaat een winkeltje open van een aardige vrouw die zich maar heeft opgeworpen als informatiecentrum. Op zondag is er hier niks te beleven 'they roll up the pavements', zoals ze zegt. We krijgen een heel college over de achtergrond en historie van Delaware tot en met de huidige politieke verhoudingen in de staat. Delaware noemt zich 'de eerste staat' omdat die in 1787 als eerste de grondwet van de VS heeft geratificeerd, na lang overleg van de volksvertegenwoordigers in de plaatselijke herberg (het state house was nog niet af). Na een sandwich in de enige eetgelegenheid en nog een wandelingetje door het stadje is om half 2 het Old State House open voor bezichtiging. Hier zijn we ook de eersten en enigen en we krijgen weer een uitgebreide rondleiding. We horen o.m. over de tijd van de 'underground railroad', de smokkelroute van Harriet Tubman die door Delaware liep om slaven naar hun vrijheid in het Noorden te helpen.
We rijden door het niet echt opwindende vlakke landschap naar Lewes, waar in 1631 de Westindische Compagnie de eerste koloniale nederzetting van Delaware heeft gesticht, Zwaanendael. Binnen een jaar kregen ze echter een conflict met de plaatselijke indianen, waarbij alle kolonisten zijn uitgemoord. Niettemin is er hier in 1931 een Zwaanendael museum gebouwd (met het stadhuis van Hoorn als voorbeeld) om die nederzetting te herdenken. Dat museum(pje) staat vol met Nederlandse snuisterijen en er hangen portretten van alle vorsten vanaf Wilhelmina. We worden ontvangen door een hartelijke zwarte man, die in de jaren 80 in Nederland gelegerd is geweest, daar Nederlands heeft geleerd en die ook met een Limburgse is getrouwd die hij mee heeft genomen naar de VS. Zes collega's uit die tijd hebben het zelfde gedaan en ze wonen nu weer bij elkaar in de buurt. Hij spreekt verbazend goed Nederlands. We lopen nog een rondje door het vriendelijke plaatsje, eten een ijsje en rijden door naar Georgetown, waar we een hotel hebben voor vannacht. Georgetown is ook alweer zo'n typisch amerikaans stadje, hoofdstad van de county, dus met de county courthouse, bestuursgebouwen enzovoort. We vinden er een Mexicaan (vol met alleen latino's), waar we wat eten.
Maandag is het 11 september, 16 jaar na de aanslagen, die hier natuurlijk herdacht worden; het nieuws wordt verer nog beheerst door de gevolgen an de orkaan Irma die verwoestingen heeft aangericht in Florida. Bij ons is het weer nog steeds prima, zonnig, graadje of 24 overdag. Vandaag rijden we Delaware uit, dwars over het schiereiland naar St.Michaels in Maryland. Dat is een lief plaatsje, anders kun je het niet noemen, aan Chesapeake Bay, een belangrijke zeearm waar traditioneel op oesters en krabben gevist wordt (al zijn de aantallen door overbevissing sterk gedaald). Er is een Maritiem Museum met een oude vuurtoren en tentoonstellingen over scheepsbouw en oestervissserij, ook een mooie tentoonstelling van de Nederlandse fotgraaf Robert de Gast, die hier lang heeft geleefd en gewerkt. We wandelen nog wat door het plaatsje en zetten dan koers naar een fameus krabben-restaurant (crab shack), die in de buurt van Annapolis ligt, aan de andere kant van de baai. Daar kom je over de grote Bay Bridge. Er staat van alles op het menu, maar iedereen komt hier gewoon gestoomde krabben eten. De vraag is hoeveel: een half dozijn, een dozijn of 'all you can eat'. Wij houden het maar op een half dozijn grote krabben (samen). Je krijgt een hamer, een mesje en een vork en dus die complete krabben met wat kruiden en gesmolten boter. We krijgen instructie hoe we die beesten het best te lijf kunnen en zitten vervolgens een uurtje te knoeien en te smullen. Biertje erbij, heerlijk!
Dan rijden we door naar het centrum van Annapolis, de hoofdstad van Maryland (met 39.000 inwoners eigenlijk een hoofdstadje). Daar staat het oudste nog functionerende State Capitol van het land, midden in de goed bewaarde 18e eeuwse stad. In 1783-84 fungeerde dit ook als zetel van het nationaal congres en George Washington heeft hier zijn functie als legeraanvoerder aan het congres teruggegeven, wat wordt beschouwd als mijlpaal in de geschiedenis van de democratie, omdat daarmee het leger ondergeschikt werd gemaakt aan de politieke macht. Annapolis heeft verder de Naval Academy, het opleidingsinstituut van de Marine. Dat heeft een indrukwekkend complex van gebouwen en faciliteiten vlak tegen het centrum aan. Daar lopen we ook nog een tijjdje rond aan het eind van de middag. Dan rijden we door naar het hotel in Baltimore, waar we de komende nachten blijven om die stad te verkennen.
Dinsdag besteden we in Baltimore. Het is al weer lekker zonnig weer. Tegenover ons hotel is een halte van de light rail die rechtstreeks naar het centrum rijdt. In en rond het centrum rijden gratis bussen. Handig! Het centrum ligt rond de haven, die er mooi bijligt. We gaan eerst naar het National Aquarium, een spectaculair geheel met vissen en andere dieren uit alle delen van de wereld, inclusief een prachtig stuk Australische jungle met veel vogels en ook dolfijnen in een wat klein en kaal verblijf... Na een snel bezoek aan het uitzichtsplatform op de 27e verdieping naast de haven en een lunch op een terrasje lopen we naar het bijzondere American Visionary Art Museum, dat gericht is op wat vaak Outsider art wordt genoemd, kunst van autodidacten die veelal kunst maken om uitdrukking te geven aan hun psychische worstelingen. Indrukwekkende dingen te zien. De museumwinkel is ook bijzonder, volgepakt met de meest uiteenlopende bijzondere zaken. Het is inmiddels het eind van de middag en we willen nog een stukje lopen door een leuk ouder stukje Baltimore. Op aanraden van de Visitor Information met de gratis bus naar Fell Point. Daar blijkt het noch leuk noch oud, eerder triest en unheimisch, dus we lopen maar weer terug naar de haven en naar het Hard Rock Cafe, waar we een hamburger eten. Hoort ook bij onze Amerikaanse tradities.
Woensdag nog een dag in Baltimore. 's Morgens miezert het wat (voor het eerst deze vakantie) en we gaan met de light rail naar het Washington Monument, het oudste van het land, uit 1815 en in 2015 gerestaureerd. Hij staat op een hoge zuil over de stad uit te kijken. Deze buurt is wel mooi en aangenaam, veel monumeentale gebouwen, waaronder het Walters Museum. Ook alweer zo'n museum op basis van de collectie van een rijke industrieel, dit keer een familie die rijk is geworden van het stoken van Whisky en die tussen 1880 en 1920 kunst uit alle windstreken en perioden gekocht hebben. Nagelaten aan de stad en gratis toegankelijk. Je mond valt ervan open. De meest prachtige dingen van het oude Egypte, via Grieken en Romeinen, middeleeuwen en Renaissance tot het impressionisme. Echt heel bijzonder.
Vervolgens de bus naar het noorden van de stad, waar bij de Johns Hopkins universiteit het Baltimore Art Museum staat. Ook al weer gratis toegankelijk. Sluit inhoudelijk naadloos aan. Er is ook hier een aantal legaten van rijke Amerikanen te zien. Een is een prachtige verzameling Afrikaanse kunst, een ander de verzameling van de gezusters Cone, die zich met name op impressionisten en moderne kunst richtten. Ze hadden speciale voorliefde voor Matisse, waar hier dus enkele zalen mee vol hangen. Maar ook mooie Monets, Rousseau, Picasso's, van Gogh, Mondriaan, noem maar op. Het is echt verbazend te zien hoeveel in het begin van de vorige eeuw naar hier toe gehaald is.
De laatste bestemming van de dag is het Reginald Lewis Museum of African American History, ook alweer gesticht door de gelijknamige zwarte businessman, die in de jaren 70-80 van de vorige eeuw zijn fortuin maakte. De geschiedenis van de zwarten in Maryland, een staat van slavenhouders, wordt belicht. Alle discriminatie en achterstelling komt aan bod, maar er is vooral aandacht voor de zwarten die dat alles overwonnen hebben en die door stugge strijd vrijheden en rechten hebben verworven en van de mogelijkheden gebruik hebben gemaakt om vooruit te komen en hun bijdrage te leveren aan de ontwikkeling van het land (en Maryland in het bijzonder). Het museum lijkt vooral een boodschap uit te dragen aan jonge zwarten. Wij waren overigens helaas toen we er waren de enige bezoekers. Na dit bezoek loopt de dag al weer ten einde. We gaan nog naar de grote boekhandel Barnes & Noble, gevestigd in een mooie oude energiecentrale. Dan lopen we naar het Pratt St Alehouse, waar we in de avondzon (het weer is weer opgeknapt) buiten op het terras heerlijk eten (crabcakes!) met een lekker biertje. Mooie afsluiting van ons bezoek aan Baltimore, na Philadelphia een tweede prettige stad, blij dat we er geweest zijn.
Vanaf morgen gaan we meer natuur en kleine stadjes bezoeken, ook wat meer in het binnenland. Benieuwd hoe dat wordt, maar dat horen jullie de volgende keer!