Nagasaki

Donderdag is onze eerste dag in Nagasaki. Het is vandaag de hele dag wat druilerig tot regenachtig, helaas, maar een groot deel van ons programma is vandaag ook binnen.
Om te beginnen gaan we met de tram naar de plek waar op 9 augustus 1945 de atoombom viel. Daar is nu een heel complex van herdenkingsplekken. We gaan eerst naar het indrukwekkende museum. Daar wordt de ontwikkeling van de atoombom getoond, de gevolgen van de bom op Nagasaki, de onvoorstelbare verwoesting en ook de effecten op langere termijn. Ook is er aandacht voor de opbouw van kernarsenalen na de oorlog, de wereldwijde beweging tegen kernwapens en de huidige situatie. Naast het museum is de herdenkingshal, mooi sereen gemaakt en versierd met talloze slingers van 1000 gevouwen kraanvogels. De namen van de 168.000 slachtoffers van de bom zijn in boeken vastgelegd; die liggen in een hal met uitzicht op de plek waar de bom tot ontploffing kwam. Die plek wordt gemarkeerd met een zuil en daar naast is het Vredespark, aangekleed met kunstwerken uit de hele wereld. Al met al indrukwekkend om op deze plek te zijn. We nemen nog een kijkje in de nieuwe kathedraal die degeen vervangt die in 1945 geheel is verwoest.
Na de lunch nemen we, met reisgenoot Marcel-Jan, de tram naar het Museum voor Geschiedenis en Cultuur. Een fraai gebouw, waarin de rol van Nagasaki als contactpunt met de rest van de wereld wordt belicht. Alle contacten met China, Korea en Europa verliepen via deze plaats, zeker in de 17e tot de helft van de 19e eeuw, toen Japan geheel geisoleerd werd en alleen de Nederlanders op het eilandje Dejima handel mochten drijven en daarbij tevens Japan op de hoogte hielden van wat er in de rest van de wereld gebeurde. Leuk om dat hier uitgebreid terug te zien, inclusief de handgeschreven woordenboeken Nederlands-Japans en de rol die de achtereenvolgende op Dejima gestationeerde artsen hebben gespeeld bij introductie van westerse kennis en Japan en in het verzamelen van kennis over Japan. In het museum is ook het bestuursgebouw van het toenmalige Nagasaki nagebouwd, mooi om die traditionele Japanse architectuur te zien, die de moderne westerse architectuur sterk beinvloed heeft.
Vanuit het museum lopen we door naar de shintoistische Suwa Shrine. Prachtige tegen een heuvel op gebouwde tempelgebouwen met een tuin en allerlei sfeervolle kleine altaartjes her en der. Ook hier geven een paar bloeiende kersenbomen een mooi extra accent. Het regent inmiddels nog steeds; een Japanse vrouw komt op Janke af en drukt haar een paraplu in haar hand. Dat geschenk kon duidelijk niet geweigerd worden en de geefster was kennelijk ook blij deze goede daad gedaan te hebben. Bijzonder.
Met het trammetje weer terug naar ons hotel na deze wel bestede dag. 's Avonds gaan we eten in een sushi-resaurant, met zo'n lopende band met bordjes, waarvan je af pakt wat je wilt eten en je rekent af a.d.h.v. het aantal schoteltjes van verschillende kleuren dat je hebt verzameld. De meeste sushi kosten hier minder dan een Euro, een enkele anderhalf. Al met al eten we ruim voldoende voor zo'n 20 euro samen. Heel wat voordeliger dan in Nederland (en beter van kwaliteit).
Vrijdag is het weer een stuk beter, licht bewolkt met flink wat zon en een graadje of 20. Prima voor een dag buiten en die hebben we dan ook. We gaan om te beginnen met de tram naar de Confuciaanse tempel Koshi-Byo met daaraan verbonden Chinees museum. Die staan, merkwaardigerwijs, op Chinees grondgebied. Opvallend zijn de tientallen levensgrote beelden van Confuciaanse wijzen op het terrein. Het museum toont fraaie Chinese kunst. Daarna gaan we naar het Glover park, mooi aangelegd op een hoge heuvel met uitzichten over de stad en de haven. Het park is een soort openluchtmuseum met verschillende historische huizen die hierheen verhuisd zijn. We lopen langs Oura church, de oudste Christelijke kerk in Japan en dan naar Dejima. Dat is indertijd als kunstmatig eiland op een zandbank aangelegd, zodat Hollandse schepen er gelost konden worden. Tegenwoordig ligt het een eindje landinwaarts en is er geen zicht meer op zee. Ze zijn bezig het geheel in oude glorie (de situatie van begin 19e eeuw) te herstellen. Dat is al een eind gevorderd, zodat je een goede indruk krijgt van het reilen en zeilen van de factorij. Het blijkt opmerkelijk dat tot halverwege de 19e eeuw het contact met de Nederlanders op Dejima en hun jaarlijkse tocht naar de Shogun in Edo de enige link tussen Japan en de rest van de wereld was. Je krijgt ook een indruk van de schatten die de VOC aan die monopoliepositie, ook in de handel met de rest van Azie, verdiend heeft. Het boek van David Mitchell, 'The thousand autumns of Jacob de Zoet' hebben we een tijd geleden gelezen (aanrader!). Dat speelt op Dejima en het komt hier mooi tot leven.
We lunchen heerlijk aan de kade van Dejima Wharf in een visrestaurant met fantastische (rauwe) vis en lopen dan door naar het fraaie gebouw van de Nagasaki Prefecture Art Museum. De tentoonstelling van werk van Alfons Mucha begint helaas pas morgen, de permanente collectie is een beetje onsamenhangend. Met de tram gaan we weer een eindje verder de stad in en bekijken de oude stenen bruggen, elke van de hier naast elkaar liggende tempels had zijn eigen brug over het riviertje. We bekijken de oudste Zen-boeddhistische tempel (ook al door Chinezen gebouwd) en lopen dan door een leuk winkelstraatje met allerlei kleine zaakjes, waaronder veel curiosawinkels, sommige mooie dingen voor redelijke prijzen, maar niet mee te sjouwen helaas, dat aardewerk. 's Avonds eten we de plaatselijke specialiteit (gebakken noedels) in een restaurant in Chinatown. Morgen verder op pad richting het gebied rond de actiefste vulkaan, de Aso, op dit eiland.