Verder richting Sicilie

Op woensdag hebben we een prachtige tocht gemaakt vanuit Viterbo. We reden eerst richting Rome naar Cerveteri om de Etruskische Necropolis van Banditaccia te verkennen. Dat is een enorm complex van in tufsteen uitgehakte grafkamers uit de 8e tot de 5e eeuw voor onze jaartelling, het enige dat over is van een grote nederzeting uit die tijd. Een groot aantal bolvormige tumuli zijn gevormd en daarin zijn grafkamers gehakt waar de doden te ruste werden gelegd, omringd door allerlei gebruiksvoorwerpen. Later werden de grafkamers als rijtjeshuizen naast elkaar uitgehakt in de zachte tufsteen. Het is prachtig zonnig weer en we lopen een tijd door het sfeervolle complex. In het stadje Cerveteri is in een middeleeuws kasteel een museum ingericht met de gevonden grafgiften, waaronder fraai gedecoreerd aardewerk met duidelijke Griekse invloeden. De Etrusken dreven uitgebreid handel over zee en hadden zo contact in die richting. Na een lekkere lunch met een pastaatje in een populair lokaal restaurantje (voorafje, pasta, wijntje en water erbij voor 30 Euro samen) rijden we door naar Tarquinia, een stukje noordelijker langs de kust. Daar was ook een groot Etruskisch centrum. In het stadje is een groot oud bisschoppelijk paleis tot museum omgetoverd met enorme hoeveelheden mooi gedecoreerde sarcofagen en grafgiften uit de 6e tot 4e eeuw v.o.j.. Die zijn gevonden in de necropolis bij dit stadje, die is hier ondergronds ingericht, waardoor de graven moeilijker te vinden (en beter bewaard) zijn. In een veld buiten de stad staan nu boven een flink aantal van die grafkelders toegangsgebouwtjes waar je met een trap naar beneden kan om de grafruimten te bekijken, die hier allemaal beschilderd zijn met allerlei scenes uit het dagelijks leven. We zien veel feestelijke banketten, ook jachttaferelen met leeuwen en jaguars, vissen en vogels. Prachtige inkijk in een beschaving waar we verder nog maar weinig van wisten. We rijden zeer tevreden terug naar Viterbo waar we bij ons hotel terug zijn vlak voordat het begint te regenen. 's Avonds rijden we naar de stad voor een heerlijk diner bij Il Gargolo. We smullen van erg lekkere pasta (spekjes, truffels, parmezaan met flink olijfolie, mmmmm..) met goede wijn en een huisgemaakte timamisu.
Donderdag rijden we een heel stuk naar het zuiden. We willen de komende week Sicilie bezoeken, dat is een eind rijden. Via de grote weg langs Rome en Napels schiet dat lekker op. Het is niet erg druk op de weg. Om lunchtijd komen we bij Paestum aan, waar we eerst maar eens op een zonnig terras een pizza bestellen. Dan lopen we een tijd door het museum en vooral door de ruines van Paestum, de Griekse nederzetting van enkele eeuwen v.o.j., in feite de zelfde periode als de Etruskische graven die we gisteren zagen. De vindplaats wordt gedomineerd door drie grote en goed bewaard gebleven Griekse tempels. Maar er zit een hele stad omheen waar je (dankzij de toelichtingen) een goed beeld van krijgt, al is van veel niet meer over dan de omtrekken. We rijden door naar ons verblijf in Agropoli, een eindje verderop. Prachtige uitzichten over zee vanuit ons raam. Voor een restaurantje moeten we twee dorpen verderop zijn. Niet memorabel, dit keer.
Vrijdag is een reisdag met verschillende hindernissen geworden. Na een uitgebreid en heerlijk ontbijt op het terras met uitzicht over zee bij ons hotelletje vertrekken we richting Reggio de Calabria (bij de punt van de laars). We kiezen voor de kustweg om daar te komen (er is ook een snelweg door het binnenland. Om te beginnen willen we op aanraden van de Lonely Planet even koffie drinken in Maratea, een leuke plaats langs de kust. De TomTom leidt ons een doolhof van steegjes in met geen leuk pleintje te ontdekken. Tenslotte gefrustreerd in het enige cafe dat we vonden een kopje koffie gedronken en snel weer verder. Verderop komen we langs de route tekenen tegen dat de Giro hier langs binnenkort langs gaat komen: we rijden langs borden met 'nog 5 km', en door bogen per 10 km en voor tussensprints. Om 1 uur worden we plotseling door de politie van de weg gestuurd: de etappe blijkt hier vandaag te zijn en drie uur voor de verwachte passage van het peloton wordt de weg geheel afgesloten. Er is ook geen alternatieve route, de zijweg loopt naar een piepklein gehucht aan zee en daar moeten we wachten tot het circus voorbij is. Gelukkig hebben we nog wat eten en drinken uit Toscane bij ons, die we op het strand nuttigen. Rond 3 uur gaan we (met de plaatselijke bevolking) in afwachting langs de weg staan. Er komt een onafzienbare rij voertuigen langs van allerlei ploegen, van de organisatie en van de politie. Ook grote hoeveelheden motorrijders met zwaailichten. Dan komt tenslotte eerst de kopgroep van drie renners langs, op enkele minuten gevolgd door het peloton (dat de koplopers voor de finish zal inlopen, begrijpen we later). Het is in een flits voorbij. Dan komt er nog een enorme stoet volgauto's met achteraan bezemwagen en ambulance. Best leuk om een keer wat meer van zo'n ronde te zien dan alleen de finishrapportage op tv. Uiteindelijk mogen we om 4 uur weer de weg op. Dat betekent natuurlijk ook dat we 3 uur later in Reggio aankomen. Dat wordt nu 1/4 over 6 en het is in de stad een enorme drukte van auto's in het spitsuur in nauwe straatjes die daar niet op gemaakt zijn. Om gek van te worden. De eigenaar van ons B&B vangt ons op en brengt ons naar een parkeergarage vlak bij. De kamer is prachtig en prima ingericht en vlak om de hoek zit een heerlijk en gezellig restaurant met plaatselijke specialiteiten waar we ons buikje rond eten.
Morgen eerst naar het museum (dat hadden we eigenlijk vanmiddag willen bekijken) en dan met de veerboot naar Sicilie.