1770-Hervey Bay-Fraser Island

Ons vorige reisverslag plaatsten we zondagmiddag uit Rockhampton. Die avond was ook nog bijzonder: al dagen stonden de media bol van de Grand Final van de NRL, de nationale Rugby League, het spel dat hier liefkozend 'footy' genoemd wordt. Voor het eerst in de geschiedenis werd die gespeeld tussen twee teams uit Queensland, de staat waar we nu rondreizen: de Broncos uit Brisbane en de Cowboys uit Townsville. Om dat mee te maken gaan we in deze 'beef capital of Australia' dus tijdens de match een grote biefstuk eten in een kroeg waar zich groepjes fans van beide teams hebben verzameld voor de grote TV. Rockhampton ligt tussen beide thuissteden in, dus de loyaliteit is evenwichtig verdeeld. De Broncos hebben een groot deel van de wedstrijd een kleine voorsprong en de Cowboys weten hun veldoverwicht in de tweede helft niet in punten om te zetten. Tot ver in de laatste minuut is het 16-12, maar dan lukt het de Cowboys toch nog met een 'try' (touchdown) 4 punten te scoren. Na een try kun je met een 'conversion' 2 extra punten krijgen, die de overwinning zeker zouden stellen. De aanvoerder moet de bal daartoe tussen de hoge doelpalen door schieten. Hij schiet echter op dit cruciale moment tegen de paal en de wedstrijd eindigt dus gelijk (16-16) en er volgt een verlenging waarin een 'golden point' de beslissing moet brengen. Dat wordt alsnog door de aanvoerder van de Cowboys gescoord, die daarmee hun eerste kampioenschap uit de geschiedenis veroveren. Hoog oplopende emoties dus en leuk om het 'sportgekke' Australie zo mee te maken!
Maandag rijden we door naar Agnes Water, een klein kustplaatsje 200 km naar het zuiden. Dat ligt vlak bij het nog kleinere 1770, zo genoemd omdat (de trouwe lezers van deze blogs begrijpen het al) Captain Cook op 24 mei van dat jaar juist op deze kaap voor het eerst voet op Australische bodem heeft gezet (of eigenlijk: de bodem van het huidige Queensland, hij was al een keer aan land gegaan in het huidige NSW). Het is ook nog een mooie omgeving en hier bekend als meest noordeljke surfstrand (het Great Barrier Reef beschermt de noordelijker kust tegen golfslag). We bezoeken het monument op de plek van de landing en maken een wandeling naar de punt van de kaap. Dinsdag brengen we een dagje op het strand van Agnes Water door, 100 m van ons motel. Gewoon een dagje luieren met een boekje. Het strand doet nogal aan de Nederlandse kust denken, qua aanblik van strand en zee.
Woensdag rijden we weer zo'n 250 km door naar Hervey Bay. Onderweg maken we een stop in Bundaberg, hier bekend van suiker en rum. Ook alweer een vriendelijk klein stadje met een aardig centrum. We lopen de plaatselijke Gallery binnen en dat is een aangename verrassing. Er is een heel leuke tentoonstelling over het maken van de Oscar-winnende korte animatiefilm The Lost Thing naar het boek van tekenaar/schrijver Shaun Tan. We hadden daar nog nooit van gehoord, maar dat was een gemis: mooi verhaal, prachtige tekeningen en een zeer fraaie film (zie YouTube!). In Hervey Bay zitten we in de zeer aangename Emeraldene Lodge, met een heel aardige eigenaar die met een hele reeks leuke tips komt. Die middag aan de baai doorgebracht: lekker geluncht bij Enzo op het strand, een paar uur liggen lezen en voor de zonsondergang (om kwart voor zes) naar het eind van de kilometer-lange pier gelopen, waar veel gevist wordt (ook door een heel stel grote pelikanen). Geheel wolkenloos, prachtige zonsondergang. Daarna (alweer) lekker gegeten; we komen hier niks tekort!
Op donderdag staat een whale-watching tour op het programma. We zijn van 10 tot 4 op pad met de Freedom III, een niet zo grote boot met een stuk of 20 anderen en een leuke bemanning. Er staat een straffe wind, dus de zee is nogal ruw; zittend op het voordek worden we nogal nat van het opspattende water, maar daar hebben we verder geen last van. Na een uurtje varen langs de kust van Fraser Island wordt een stel walvissen gespot. Het zijn Humpback whales, die hier in de baai pauzeren op hun jaarlijkse tocht van de warme noordelijke wateren, waar de jongen zijn geboren naar de voedselrijke zuidelijke oceaan. De kleintjes krijgen hier nog wat vette moedermelk om een vetlaag te kweken tegen de kou (ze komen 50-100 kilo per dag aan!). En verder wordt er gespeeld: hoge sprongen uit het water, salto's, op de rug zemmen en hard met de vinnen op het water slaan, noem maar op. Je ziet de kleintjes het nadoen van hun moeder. Ook liggen we nog een tijd bij een slapende of voedende walvis met haar jong; slapen doen walvissen trouwens afwisselend per hersenhelft: om te ademen hebben ze bewustzijn nodig. Erg leuk om te zien, allemaal! We sluiten de dag af in het beste restaurant van Hervey Bay, Coast, ook een van de beste in Queensland. Nou, dat proef je ook wel: fantastisch eten waaraan veel zorg is besteed en voor onze begrippen niet eens erg duur. Nou is de Australische dollar in de loop van het jaar t.o.v. de Euro zo'n 10% goedkoper geworden; dat helpt natuurlijk.
Vrijdag begint onze tweedaagse excursie naar Fraser Island. Dat is een meer dan 100 km lang en 20 km breed zandeiland hier voor de kust. Het is in zijn geheel een natuurgebied en er zjn geen wegen anders dan zandpaden. Je kunt er dus alleen met 4WD auto's komen. Iedereen is het erover eens dat het heel bijzonder is, dus we gaan met een excursie mee met een overnachting op het eiland. We varen daar 's morgens vroeg in een helf uur vanuit Harvey Bay naartoe. We zijn met een groep van 22 onder begeleiding van chauffeur/gids Jess. Ze vertelt honderduit over de historie en de vegetatie van het eiland, terwijl ze intussen behoorlijk moet werken om de 4WD bus over de mulle zandpaden te loodsen. We bezoeken Lake McKenzie, een met regenwater gevuld ven/meer met een prachtige wit strand eromheen. De pret wordt echter wat gedrukt doordat het vandaag zwaar bewolkt is en af en toe komt er een bui naar beneden. Een wandeling door het subtropisch regenwoud in het midden van het eiiland is mooi en gelukkig droog, maar tijdens de wandeling naar het Wabby Lake en de enorme zandverstuiving daarbij begint het serieus te regenen. We zijn daar nauwelijks op gekleed en raken snel behoorlijk doorweekt. In onze kamer in het Eulong resort kunnen we gelukkig weer warm worden en proberen we onze kleren zo goed en kwaad als het gaat een beetje droog te krijgen. Janke heeft een droog stel bij zich, ik niet, helaas...
De volgende morgen zijn de kleren droog en is de lucht gelukkig weer blauw. Het blijft dde hele dag ook mooi en zonnig. We rijden vandaag langs een groot deel van de oostkust van het eiland, over het strand (dat is een officiele highway met borden dat je er 80 mag rijden). Er wordt als extra mogelijkheid een scenic flight boven het eiland aangeboden in een klein vliegtuigje met 5 stoelen dat opstijgt van en weer landt op het strand. Wij zijn daar wel voor in en het is inderdaad erg leuk om het eiland van boven te bekijken, een indruk te krijgen van de omvang, ook bijvoorbeeld van de enorme zandverstuivingen die op een aantal plekken het bos begraven. We rijden door naar het in 1935 gestrande wrak van de Maheno, een flink schip waarvan inmiddels nog maar een klein deel boven het zand uit steekt, fotogeniek! Dan naar de Pinnacles, fraai gekleurde zandsteenformaties. Door naar Indian Head, een rotspunt aan zee, van waaraf je prachtig kan uitkijken over de kustlijn. Allemaal erg mooi en zeer de moeite waard. Na de lunch zitten we nog een tijd bij Ely Creek, waar een zoetwater stroompje, eigenlijk meer een beek, in zee uitstroomt. Je kunt die kreek een eind doorwaden (heerlijk met dit weer) en daarna liggen we daar nog een tijdje op het strand te kijken naar een stel Australische mannen die kennelijk bezig zijn met 'Australian rules' beach-volleybal: ze hebben allemaal zo'n Australische hoed op en een biertje in een hand, maar spelen intussen in het ondiepe water van de kreek een partijtje volleybal. Dan wordt het weer tijd om terug te rijden naar de boot. Onderweg komen we op het strand nog een dingo tegen, een Australische wilde hond. De zoveelste van de bekende Australische dieren die we inmiddels in het wild gezien hebben. We varen weer naar Hervey Bay, waar we om half zes aankomen. We hadden deze dagen op het prachtige Fraser eiland zeker niet willen missen! Inmiddels zijn we een maand onderweg en we genieten met volle teugen van onze reis.