Cape Tribulation

De afgelopen dagen hebben we ten noorden van Cairns doorgebracht rond Daintree en Cape Tribulation. Maar eerst hebben we dinsdagavond nog een heel leerzame bijeenkomst gehad bij Reefteach. Daar geeft een enthousiaste jonge zeebioloog elke avond een college over het Great Barrier Reef en over alle vormen van leven die daarin met elkaar samen hangen. Hij toont de verschillende soorten koraal en de vissen die je er tegen komt. Erg inspirerend en we kregen nog meer zin in onze komende snorkel trips naar het rif!
Op woensdagochtend vertrekken we vroeg uit Cairns naar het noorden en rijden in een uur naar Mossman Gorge, waar de Mossman rivier een kloof door het regenwoud heeft gevormd. We maken er een mooie wandeling van een uur door het woud waar je weer heel goed kunt zien hoe al die bomen, klimplanten en epifyten hun best doen zo veel mogelijk van de zon te zien en hoe ze met hun wortels de raarste toeren uithalen om bij genoeg water te komen. Mooi, maar het is ook een populaire plek; we zijn dus zeker niet de enigen die er lopen.
Dan rijden we door naar de ferry over de Daintree rivier. Niet zo ver van de andere oever, op de weg naar Cape Tribulation, logeren we in het Rainbow Retreat in Cow Bay. Ook hier weer een erg vriendelijke eigenares die ons uitgebreid tips aan de hand doet voor ons verblijf. Na ons geinstalleerd te hebben rijden we terug richting de rivier. We gaan eerst naar de Jindalba boardwalk, al weer door een stuk regenwoud. We horen veel vogels, maar ze laten zich niet echt zien. Dan via de Alexandra lookout (fraai uitzicht over de kust) terug naar de ferry, waar we worden opgepikt voor een tocht op de rivier met de Solar Whisper. Dat is een elektrische boot op zonne-energie waarop een ervaren gids op zoek gaat naar wildlife. We zijn maar met vijf passagiers, de tocht zou een uur duren, maar we zien zo veel dat we uiteindelijk meer dan twee uur onderweg zijn. Wat we vooral zien zijn een hele serie krokodillen. Eerder zagen we de zoetwatersoort, ongevaarlijk en met een lange smalle bek; hier bij de zee zitten de gevreesde 'salties', die maken dat je hier niet zo maar het water in kunt. Ze worden echt fors, tot een meter of 5-6 (de vrouwtjes iets minder). We zien een aantal mannetjes, waaronder het 'alfa-mannetje', dat hier al 15 jaar de dienst uitmaakt. Die begint wat ouderdomskwalen te krijgen en er zijn wat andere mannetjes die wellcht zijn plaats willen gaan innemen... Ook zien we allerlei soorten vogels, w.o. kingfishers. Tenslotte liggen we ook nog een tijd bij een boom waarin twee boomslangen zitten die zich verbazend snel en sierlijk verplaatsen tussen de takken. Heerlijk weer, prachtig licht, relaxt genieten, we boeken meteen nog zo'n tour voor vrijdag.
Bij ons guesthouse krijgen we 's avonds heerlijk te eten en kletsen met twee andere stellen; ook goed om ons Australisch te oefenen.
Donderdag brengen we de hele dag door in de omgeving van Cape Tribulation. Het is de hele daag prachtig weer en we zijn vroeg op pad en zijn daardoor de mensen voor die hierheen komen met een dagtrip. We lopen dus helemaal ongestoord over de boardwalks van Marrdja en Dubuji. Hele mooie wandelingen door het regenwoud en vooral ook de mangrovebossen in het getijdegebied. Ook hier weer onder de indruk van de creativiteit van de natuur in het omgaan met de omstandigheden. In de mangrove vooral met heel uitgekiende wortelsystemen en manieren om de vruchten te verspreiden. Zo maakt de connonball mangrove grote ronde vruchten die als ze op de grond vallen me een knal uiteen spatten in onderdelen die makkelijk met de getijden meegevoerd kunnen worden.
Cape Tribulation zelf is inderdaad een kaap met een korte wandeling naar een uitzichtspunt over de fraaie baai, de asfaltweg houdt er op, maar verder is er niks. Dat het punt prominent op elke kaart staat hangt alleen samen met de naam die herinnert aan het feit dat Capt. Cook hier in 1770 zijn Endeavor op de riffen heeft laten lopen. Die asfaltweg tot hier ligt er ook pas sinds 1980; dat heeft er mee voor gezorgd dat dit hele stuk in oorspronkelijke staat behouden is gebleven. Het toerisme is hier nu de voornaamste bron van bestaan, maar allemaal erg kleinschalig: een paar guesthouses, een paar cafees en twee ijsfabrieken die heerlijk ambachtelijk ijs maken, zoals wij concluderen uit eigen onderzoek. Al met al valt ons vooral de combinatie van schoonheid, rust en lekker eten op. Heerlijk. De stranden zijn prachtig: fijn zand in prachtige baaien waar het regenwoud tot aan het strand groeit. En geen mens te zien. Begin van het jaar waren we in Goa en beschreven de stranden daar als prachtig en leeg; nou, hier zijn ze nog mooier en nog leger. Op het hele stuk van een kilometer of 20-25 met allerlei baaien is slechts op een punt een strandtent te vinden.
's Avonds weer heerlijk gegeten in ons guesthouse en vroeg naar bed.
Vrijdagochtend na het ontbijt nog een keer een wandeling langs een van de boardwalks gemaakt in de vergeefse hoop alsnog een Cassowary tegen te komen; toch prachtig. Dan terug met de veerpont en nog een keer met de Solar Whisper een tour over de rivier gemaakt. Nu een stuk drukker op de boot dan eergisteren: we horen dat de Australische scholen de komende twee weken vakantie hebben. Dat wordt even tijdig plannen van ons onderkomen! Weer een stel krokodillen, vogels en slangen gezien. Echt een prachtige omgeving hier.
We rijden via het toeristenplaatsje Port Douglas terug naar Cairns en ons vertrouwde hotel.