Heenreis en Malallapuram

Heenreis en Malallapuram
Onze heenreis vanuit Schiphol naar Chennai (vroeger Madras) is vlot verlopen. Met Emirates via Dubai gevlogen. Daar is een enorm vliegveld, waar ze in de komende jaren willen groeien naar 120 miljoen passagiers per jaar. We hebben er ruim 2 uur overstaptijd doorgebracht en in die tijd lekker garnalen en sushi gegeten. Dan voelen we ons goed op reis.
De vlucht naar Chennai was een nachtvlucht, maar we hebben onderweg niet echt geslapen, dus kwamen rond 8 uur 's morgens moe aan. We waren even vergeten hoe de Indiase bureaucratie aan de grens werkt. Nu moesten we niet alleen een aankomstformulier invullen en een douaneverklaring, maar ook nog apart een verklaring dat we niet uit een door ebola getroffen land kwamen. Onze temperatuur werd gemeten en een man in een witte jas zette een officieel stempel op ons formulier. Daarna meer dan een uur in de rij gestaan voor de paspoortcontrole. Nou ja, dat is een keer; daarna de rest van de groep (van 17) en de reisbegeleider (Nancy, een Belgische) ontmoet en met de bus door naar Malallapuram, een plaatsje ten zuiden van Chennai. Om half 12 in ons hotel en eerst maar eens even gaan liggen en even geslapen.
Aan het eind van de middag zijn we het plaatsje in gelopen. Het is goed warm hier: een graadje of 30. Herkenbaar druk en rumoerig Indiaas. We hebben een rondje gelopen en wat gedronken op een terras aan zee met zicht op de vissers die op het strand hun netten aan het fatsoeneren waren voor de komende nacht.
Om 6 uur begint het dansfestival, waar we een voorstelling zien van groepen uit Rajastan, Callcutta en Assam. Het festival duurt 4 weken met elke avond gratis voorstellingen uit heel India op een weide vlak bij de 'Shore temple', het belangrijkste monument. Na de voorstelling met de groep in een visrestaurant gegeten: haai en garnalen. En natuurlijk een paar van onze medereizigers een beetje leren kennen. Allemaal zijn we al eerder in India geweest, en ook verder heeft iedereen veel gereisd. Een vrouw vertelt over haar kampeerreizen in een oude Fiat naar Rusland in de jaren 70. Hilarische verhalen over de burokratische toestanden en de slinkse wegen daaromheen.
Daarna wel weer aan ons bed toe en door de wekker gewekt. We moeten eruit, want om 9 uur vertrekken we voor een fietstocht in de omgeving. Er is flink wat te zien uit de tijd van het Pallava rijk uit de 6e tot de 8e eeuw, dat hier zijn haven had. Arjuna's boetedoening is een enorm uit de rotsen gehouwen relief van de hindoegoden met heel veel details, waaronder ook een kat die boete doet voor een publiek van muizen. Ook zijn er in de rotsen uitgehouwen tempels. Alles uit een stuk en prachtig bewaard gebleven. Een enorm rotsblok dat op een onwaarschijnlijke plek ligt te balanceren is Shiva's boterbal (die hij heeft laten liggen omdat hij werd afgeleid door de vrouwen waar hij achteraan ging).
We fietsen naar een kustdorpje dat 10 jaar geleden door de tsunami is verwoest, maar inmiddels weer opgebouwd. Leuk om een beeld te krijgen van de dorpsgemeenschap.
De vijf ratha's zijn uit rotsen uitgehouwen grote tempels voor de 5 belangrijkste hindoegoden met daarbij veel meer dan levensgroot de beesten waarop ze rijden (olifant, koe, leeuw). Prachtig complex. We zien ook nog de vuurtoren uit de 6e eeuw, ook al met een fraaie tempel erbij.

Na even uitgerust te zijn lopen we het eind van de middag naar de Shore Temple, ook uit de 6e eeuw, heel mooi gelegen en mooi bewaard. Daar lopen we een uurtje rond terwijl de zon ondergaat. Dan nog een keertje naar het dansfestival, waar we ook nog een uurtje naar verschillende groepen kijken. Weer erg onderhoudend.
Dan via het hotel naar een restaurant, waar we ook dit verslag willen plaatsen.
Kortom: we zijn weer goed op weg en we genieten ervan!