Terug naar Perth

Vrijdag is een reisdag, het is ruim 600 km van Coral Bay naar Denham, het centrum van Shark Bay; die hele streek is door de Unesco erkend als Werelderfgoed. De weg daarheen is grotendeels de zelfde die we eerder naar het noorden hebben gereden, nu de andere kant op. Na de middag komen we bij een eerste tussenstop: Hamelin Pool. Daar is een grote hoeveelheid levende stromatolieten te zien, die opstapeling van microorganismen die er 4,5 miljard jaar geleden voor gezorgd hebben dat er zuurstof in de atmosfeer kwam. Dat besef is indrukwekkend; de stromatolieten zelf zien er vooral uit als bruinige stenen. We rijden door naar Shell beach. Dat bestaat letterlijk voor 100% uit kleine schelpen van een soort, 70 km lang, meer dan 100 m breed en 10 meter diep. Een fantastisch gezicht. De schelpen worden gewonnen, bijvoorbeeld voor schelpenzand in vogelkooien. We rijden door naar Denham, het enige plaatsje aan Shark Bay, dicht bij de punt van een landtong. Denham is het meest westelijk gelegen stadje van Australie. Vlak voor de kust ligt Dirk Hartog eiland, waar die zeevaarder in 1616 zijn tinnen bord met inscriptie heeft achtergelaten, eerste bewijs van Europese aanwezigheid in Australie.
Zaterdagochtend rijden we de 30 km naar Monkey Mia. Om 7.45 uur melden zich daar dagelijks een aantal dolfijnen bij het strand, die weten dat ze op wat vissen kunnen rekenen. Een van de dolfijnen heeft net 3 weken geleden een baby gekregen die vanaf dag 1 met ma mee naar het strand komt. Inmiddels begint het al te experimenteren met een eindje wegzwemmen; meteen ma of oudere zus erachteraan. Lief hoor. De dolfijnen komen echt tot een paar meter van het strand, vlak voor onze neus dus, om gevoerd te worden. Na hun eerste visjes zwemmen ze weer naar dieper water, maar ze komen nog twee keer terug voor meer. Dolfijnen eten zo'n 10 kilo vis per dag. Hier krijgen ze niet meer dan 10% van hun dagelijkse rantsoen, zodat ze niet afhankelijk worden. De rest van de dag doen we niet veel bijzonders.
Zondag rijden we eerst naar Eagle Bluff, een eindje van Denham, waar je een prachtig zicht hebt op de zee, die hier rustig is, afgeschermd door een tweede landtong en Dirk Hartog eiland. Allerlei verschillende kleuren in de zee en je ziet vanaf de klif de haaien en schildpadden rond zwemmen. Daarna naar het Ocean View Aquarium, waar een groot aantal verschillende vissen en andere beesten die hier voor de kust in zee voorkomen verzameld zijn in een aantal aquaria, tanks en bassins. Er is een rondleiding door enthousiaste biologen en we leren in een paar uur een hoop bij. Zo hebben ze hier flinke haaien. Die leven prima van 600 gram vis per dag; een stuk efficienter dus dan de dolfijnen: ze hoeven zichzelf niet te verwarmen en ze hebben ook een stuk betere stroomlijn, dus minder energie nodig om te zwemmen. Erg leuk om te zien en te beleven. Ze hebben hier ook nog een prima restaurant met uitzicht op zee, waar we lekker wat lunchen. 's Middags genieten we van de zon.
Maandag rijden we verder naar het zuiden. Onze volgende bestemming is Kalbarri, ook weer aan de kust en middenin een nationaal park. Het Kalbarri NP heeft twee kanten: enerzijds de rivierkloof van de Murchison rivier, anderzijds de kliffen langs de kust. We gaan vandaag de rivierkloof verkennen. Op verschillende punten zijn er mooie uitzichtspunten die een spectaculair beeld geven van de diep ingesleten rivier tussen woeste rotspartijen. Wat erg mooi is zijn de enorme hoeveelheden bloemen van allerlei soorten die hier bloeien, een prachtig gezicht.
Dinsdag bekijken we de kust rond Kalbarri, die hier uit hoge kalkstenen kliffen bestaat. Hier in de buurt is in 1712 de Zuytdorp vergaan. Een aantal jaren geleden is het wrak gevonden en we hebben van de berging een video gezien: de branding is hier altijd woest, wat de schipbreuk verklaart en ook de berging bemoeilijkte. Ook vandaag grote golven die op de rotsen beuken. Mooie uitzichten.
Woensdag is weer een reisdag: we rijden de 600 km naar Fremantle. Onderweg bekijken we eigenlijk alleen het Pink Lake, een fors meer vlak achter de kust dat inderdaad flink roze is (door de vorming van bepaalde zouten). Het rijden gaat vlot en we komen rond 4 uur in Fremantle aan bij het prima guesthouse waar we ook een paar weken geleden sliepen. 's Avonds heel gezellig gegeten bij Capri, een klein en prima Italiaans restaurant. Fremantle is echt een erg leuke plaats!
Donderdag ga ik allereerst naar de kapper: zo halverwege de vakantie is een knip- en trimbeurt wel nodig. Nu kan ik er weer tegen. Verder besteden we de tijd vooral aan het plannen van de komende weken. Uitpuzzelen wat er waar te zien is en op welke punten we het best kunnen overnachten en dan natuurlijk de leukste overnachtingsplekken uitzoeken en boeken. Vanaf morgen gaan we de zuidwestelijke punt van het land verkennen, daar hebben we weer zo'n twee weken voor. Die ervaringen komen weer in een volgend verslag!