Jaipur

Op zaterdagochtend weer vroeg weg, nu op weg naar Jaipur. Dat is weer een stuk naar het noorden toe, de grootste stad van Rajastan, miljoenen inwoners. De weg erheen is deels een grote weg waarop het goed doorrijdt, maar die is nog niet af, dus na enige tijd zitten we toch weer op hobbelwegen.

We komen uiteindelijk rond twee uur bij ons hotel Bissau Palace aan, ook alweer een tot hotel omgebouwd paleisje. De kamer ruikt naar mottenballen en is adequaat maar oubollig ingericht.
Na de lunch in het hotel moeten we al weer op pad voor ons middagprogramma. Met 7 mensen uit de groep gaan we naar Rambagh Palace, het meest luxueuze hotel van de stad (en zelfs van India). Een prachtig paleis op een groot parkachtig terrein met veel pauwen. We komen voor een high tea, die Sibren vanmorgen voor ons geboekt heeft. Die reservering is helaas niet doorgekomen, maar na even wachten heeft men toch een tafel voor 7 voor ons klaar in de tuin en krijgen we door bedienden met tulbanden de high tea opgediend. Heerlijk (en dat mag ook wel voor de prijs die ze ervoor vragen, ruim 15 Euro), maar het mooiste is natuurlijk om in deze omgeving te zitten die mijlenver verwijderd is van de rest van India. Of eigenlijk, hier leeft het koloniale verleden door. Er loopt een man rond met als taak om de duiven op te jagen (door met een stok op een stuk doek te slaan). Mooie ervaring. We wilden ook nog naar de mooiste bioscoop van India, die ook in Jaipur staat, maar de voorstellingen zijn t/m zondag uitverkocht, helaas.
's Avonds na het eten in het hotel krijgen we in de lounge een concert van klassieke Indiase muziek van een sitar- en een tabla-speler.
Op zondagmorgen weer vroeg uit de veren, want de tijd moet goed besteed worden. Eerst naar het Paleis van de Winden, eigenlijk niet meer dan een gevel met honderden raampjes van waarachter de vrouwen van het hof naar het leven in de stad konden kijken. 's Morgens staat de zon er mooi op en dan staan er dus volop toeristengroepen hun plaatjes te schieten. Mooie gevel, dat zeker!
Dan rijden we door naar het Amber fort, de residentie van de Maharadja van Jaipur tot 1730. In die tijd speelde hij een centrale politieke rol in het land en de rijkdom straalt dan ook volop van het paleis af. Dat is weer op een heuvel gelegen. Vele toeristen gaan naar de toegang op een olifant, die hier dan ook met vele tientallen op en neer lopen. Wij lopen naar boven en krijgen dan een rondleiding door het prachtige paleis dat ook prachtig uitzicht biedt op de omgeving. We kijken onze ogen uit. Vanuit het paleis lopen we naar beneden naar het stadje Amber, de hoofdstad totdat de Maharadja in 1730 Jaipur stichtte en daarheen zijn hofhouding verplaatste. We gaan erheen op initiatief van Sibren als extra op het programma. Verder komen daar merkwaardig weinig toeristen, want er zijn prachtige dingen te zien, zoals een mooie tempel en een prachtige stepwell. Ook bezoeken we er een erg leuk museum, gewijd aan de techniek van het blockprinten van textiel. Veel mooie voorbeelden en ook demonstraties van het snijden van de drukblokken en van het (met de hand) drukken zelf. Heel goed opgezet.
Dan weer terug op weg naar Jaipur. Er is een enorme drukte, het is zondag, prachtig weer en er zijn grote aantallen Indiase toeristen op pad. We zitten eerst al tijden in een verkeersopstopping en mogen dan met de bus de binnenstad niet in. Dan maar vanaf de rand van de stad met een tuktuk naar het paleis in het centrum, waar we in het cafe even relaxen voor de lunch. We lopen dan naar de Jantar Mantar, een verzameling fantastische bouwsels die fungeren als astronomisch observatorium, ontworpen door een maharadja uit de 18e eeuw die gefascineerd was door de sterrenhemel. Uniek gezicht, maar ook hier is het erg druk. Je krijgt maar een globaal idee waar al die fraai ontworpen apparaten voor dienen, dus ik koop er maar een boek over.
Dan is het al weer tijd om terug te gaan naar het hotel, want voor Janke staat voor vanmiddag nog een ayurvedische massage op het programma. Inderdaad, de tijd wordt wel besteed.