Gletscherwandeling

Een rustig dagje, dat hebben we wel verdiend na de inspanningen van gisteren, vinden we. Daarom op nieuwjaarsdag op ons gemak opstaan en wat ontbijten in het hostel, dan een kopje koffie bij het bakkertje om de hoek en een tijdje lekker in de zon op een bankje zitten lezen. De rest van de groep is inmiddels vanmorgen vroeg al op pad gegaan voor een wandeling van 25 km (veel bergop) naar een uitzicht op de Fitz Roy piek. Het weer is er weer prachtig voor.
Aan het begin van de middag vinden we dat wij toch ook nog even wat activiteit kunnen ontplooien. Er is gelukkig ook een geheel vlakke wandeling van een uur naar een waterval in de buurt, langs de rivier. Wel langs een stoffige weg met nogal wat autoverkeer. Ook daar prachtige uitzichten. We voelen onze voeten wel na gisteren, maar voor het overige valt het mee. Halverwege houdt Janke het voor gezien, maar ik wil die waterval nu ook wel zien. Het is een favoriet uitje voor nieuwjaarsdag voor Argentijnen kennelijk, maar ook een mooi plekje.
Dan nog verder wat relaxt met een biertje bij het hostel gezeten terwijl degenen die lange wandelingen gemaakt hebben komen binnendruppelen.
Rond acht uur maar weer eens op pad voor het eten en in het zelfde restaurant terecht gekomen als gisteren. Weer lekker gegeten en vroeg naar bed.
Voor woensdag staat nog een bijzondere uitdaging op het programma: een wandeling over de Vidma gletscher, een van de grootste in deze omgeving. Om 8 uur gaan we op pad: met de bus naar de boot die ons naar de gletscher vaart, waar we rond 10 uur aankomen. In de buurt van de gletscher kom je langs de ijsschotsen die er recent vanaf gebroken zijn. Een aantal daarvan heeft een felblauwe kleur: het compacte ijs van onderuit de gletscher absorbeert andere kleuren.
Dan worden we op de rotsen naast de gletscher afgezet, helemaal glad gepolijst graniet waar de gletscher tot 25 jaar geleden nog overheen schuurde. Nu is hij een stuk terug getrokken. We moeten een half uur over die rotsen klauteren naar de rand van de gletscher. Daar krijgen we handschoenen uitgereikt en worden crampons onder onze schoenen bevestigd. De groep wordt door 5 gidsen begeleid en we lopen op en neer door het ijslandschap. Fantastische vormen, kloven, vervreemdende landschappen. De gletscher is hier 200 meter hoog (inclusief 120 m onder water) en 2 km breed en aan de voorkant breken er steeds stukken af. Een paar keer zijn we er getuige van dat met donderend geraas een groot stuk in het meer valt.
Aan het eind van de wandeling krijgen we allemaal een glas Bailey's met gletscherijs aangeboden. Dat gaat er wel in, want op de gletscher is het koud, er komt wat bewolking en de wind steekt wat op, dus we zijn blij met ons thermische ondergoed.
Als we weer over de rotsen teruggeklauterd zijn naar de boot zijn we blij weer even te kunnen zitten. Van het klimmen en dalen krijgen voeten en knieen het aardig te verduren. We zijn tevreden dat we deze inspanning met succes geleverd hebben.
Met de bus weer terug naar El Chalten en over een uur komt de bus ons weer halen voor de terugweg naar El Calafate, waar we vannacht slapen om morgen naar de gletscher Perito Morena te gaan.