Bunaken eiland

Visum in Manado
Maandagochtend vroeg staat Vasco weer voor ons klaar om met ons naar de Imigrasie te gaan. Dat blijkt in een ander deel van de stad te zijn. Het gaat eigenlijk heel vlot: een formulier invullen, een kopie van paspoort, visum, vliegticket en uitreiskaart maken. Geen wachtrijen of zo. Vasco kent de betreffende ambtenaar en vertelt ons dat de reguliere afhandeling vier dagen duurt. Het kan ook vandaag, maar dan worden de kosten verdubbeld van 20 naar 40 euro. Dat hebben we er graag voor over. Rond 12 uur wordt Vasco al gebeld dat de paspoorten klaar liggen en hij gaat ze voor ons halen. Alle verhalen dat het toch eigenlijk het handigst is om naar Singapore te vliegen en dan een nieuw visum te krijgen als je Indonesie weer binnen komt blijken dus onzin.
We hebben voor de rest een rustige dag. We bekijken een oude Chinese tempel, verder is er in het drukke en onoverzichtelijke Manado niet veel te beleven, dus verblijven we op onze prettige hotelkamer en lezen wat. 'S Avonds met Vasco gezellig en lekker uit eten bij Radja Sate.

Naar Bunaken
Op dinsdagmorgen worden we opgehaald om met de boot naar Bunaken te gaan, een eiland vlak voor de kust, drie kwartier varen. We worden ondergebracht in MC Cottages, maar dat zit eigenlijk vol met een groep Amerikaanse medici die hier een paar weken verblijven om in de dorpen de bevolking te screenen op gezondheidsproblemen, voorlichting te geven en schoon water voorzieningen te maken. Voor ons is er alleen slaapplek in het woonhuis van de mensen die hier werken, een kleine maar keurige kamer voor twee nachten, daarna is de groep weg en krijgen we een huisje.
Net als op de Togean eilanden is het hier volpension en ook hier heerlijk en afwisselend eten.
De eerste middag gaan we met het bootje dat ons ook heeft gebracht een tocht maken, eerst bij een rif waar ook schildpadden komen. We zwemmen een tijd achter zo'n grote zeeschildpad aan. Dan varen we door naar een andere plek met prachtig koraal en heel veel verschillende vissen. Werkelijk prachtig om te zien.
Op woensdag houden we maar weer eens een rustige dag met lezen en spelletjes. We gaan nog wel vanaf het strand voor ons hotel snorkelen naar het koraal voor de deur. Ook erg mooi, maar er staat een stevige stroming.
Donderdag gaan we 's morgens vroeg al snorkelen. Dan is de zee nog rustig en staat er geen stroming. Weer prachtig. Na de lunch krijgen we een heerlijk ruim huisje met mooi uitzicht op zee. Het enige waar je hier voor moet opletten zijn de mango's die met een enorme klap uit de bomen vallen. Die wil je niet op je hoofd krijgen. Voor de rest alleen ontspannen en genieten.
Op vrijdag staan we weer vroeg op voor een tocht naar de dolfijnen hier en om te snorkelen. We maken die met Anja en Lukas uit Harderwijk, die hier ook zitten, en met een stel Fransen. Al weer een prachtige tocht. We vinden al snel een troep van tientallen dolfijnen die we een uur lang volgen. Ze zijn erg aktief en beginnen op een gegeven moment ook te spelen met sprongen en zo. Erg leuk om te zien. Snorkelen doen we bij het eilandje Siladi (waar ook mooie resorts zijn) en langs de kust van Bunaken. Erg veel verschillende vissen en mooi koraal en zeeanemonen (met van die Nemo-visjes erin). Voor de uitgebreide lunch terug en dat betekent weer een middag uitrusten van de inspanningen tot het diner.
Zaterdag is alweer onze laatste dag op Bunaken. Het is vandaag onafhankelijkheidsdag en we lopen het dorp in om de viering mee te maken. Klassen schoolkinderen defileren langs het gemeentehuis, waar ook muziek gemaakt wordt. Een soort open podium waar iedereen uit het dorp die de aanvechting heeft de microfoon en de krachtige geluidsinstallatie ter beschikking krijgt. Omdat het 's morgens laag water is (dan kun je niet over het koraal heen zwemmen) maken we onze laatste snorkeltocht van de vakantie in de middag. Er staat nu weer een stevige stroming, die maakt dat we vrij snel weer uit het water gaan. De rest van de dag brengen we weer zeer tevreden door op het terras met uitzicht op zee. Heerlijke plek hier, het spijt ons morgen weer weg te moeten.