De blues - start van het festival

Vanaf vandaag wijden we ons serieus aan de blues. Beale Street was een mooi voorproefje, maar we gaan verder de Delta in en hebben dit weekend het Sunflower River Blues Festival in Clarksdale, de plaats waar een verbazende hoeveelheid van de bekendste bluesmuzikanten vandaan komen, zich ontwikkelden voordat ze verder trokken naar Memphis en Chicago.
Via de zelfde route 61 die die muzikanten gebruikten (inmiddels wel een vierbaansweg) rijden we naar het zuiden uit Memphis, de staat Mississippi in. Je komt dan eerst langs Tunica, waar een grote concentratie van casino's gevestigd is na ons vorige bezoek. We rijden naar Lula, waar we een kamer geboekt hebben in het Isle of Capri casino, het enige hotel dat in de buurt van Clarksdale nog te boeken was. We zijn er al voor 11 uur en onze kamer is nog niet klaar, dus rijden we even door over de brug over de Mississippi naar Helena in Arkansas (9e staat langs de rivier, nieuw voor ons). Het Delta reception center daar is een leuk en goed opgezet bluesmuseum, tevens studio van een al meer dan 70 jaar lopend dagelijks blues radioprogramma. Voor de rest is het stadje helaas een treurig gezicht. Tot in de jaren 40-50 was het een zeer levendig centrum voor de wijde omgeving; de kroegen en juke joints gingen er nooit dicht. Nu is het stadje voor een belangrijk deel ontvolkt en de downtown area is grotendeels afgebroken of dichtgetimmerd, een kop koffie is er niet meer te krijgen. Treurig om te zien. Het Confederate Cemetary wordt aangegeven als belangrijkste sight, maar daar zien we toch ook niks bijzonders. We verlaten Arkansas dus ook maar weer snel en gaan terug naar ons casinohotel. We zijn toe aan koffie, maar ook in het casino is het nog een hele opgave dat te vinden. Ook dit is wel een treurige omgeving, met rinkelende fruitautomaten en vrijwel niks om dat op te vrolijken.
Rond half vier rijden we naar Clarksdale, waar we rond 4 uur aankomen en het Delta Blues museum bezoeken, dat ook het festival organiseert, dat op het open plein voor het museum plaatsvindt. 
Daar staan ook de tenten voor de VIP-gasten, waar we bij horen (omdat wij ervoor betalen, terwijl het festival verder gratis is). Speciaal voor die VIP-gasten is er vanavond een traditioneel zuidelijke maaltijd van grits, greens en BBQ met maisbrood. En gedurende het hele festival krijgen we gratis drinken (bij deze temperaturen geen luxe). 
Bij de maaltijd zitten we aan grote tafels en kletsen met andere gasten, ik zit naast een Amerikaan die ook in Den Haag geboren is (en er een paar jaar heeft gewoond). 
Er spelen ook al een aantal muzikanten tijdens het eten, waaronder erg goede, zoals Lucius Spinner uit Arkansas, die veel indruk maakt met prachtig gitaarspel.
Na afloop van het prgramma om 10 uur gaan we nog naar de Ground Zero blues club, die helemaal vol zit met een erg gevarieerd publiek en waar een leuke jamsession bezig is waarin veel artisten meespelen die ook in het festival spelen. Leuk is dat het een erg gemengd publiek is: veel jongeren uit Clarksdale zelf en de bezoekers van het festval. We hebben gezellig met ze zitten praten. Het was een heerlijke dag en we rijden tevreden terug naar ons hotel.