Een verrassend leuke dag

Een verrassend leuke dag hadden we vandaag. Nadat we weer vroeg op waren gestaan waren we om 8 uur op pad richting North Dakota. We nemen weg 13 naar het zuiden, die hier the Big Sky Country Byway heet. Dat klopt wel, door eindeloze vlakten met nauwelijks ander verkeer rijden we naar de grens en bij Beach komen we North Dakota binnen. Bij het welcome center worden we fijn geholpen met kaarten en gidsen. We zijn inmiddels vlak bij Medora, de toegang tot het Roosevelt NP, waar we naartoe willen. De vrouw die ons helpt suggereert dat we om te beginnen een motelkamer gaan zoeken en ze vertelt ook dat vrijwel iedereen die naar Medora gaat ook naar de musical gaat, die daar elke avond wordt opgevoerd. We rijden de 24 mijl naar het dorpje, dat geheel in oude western stijl is opgebouwd en checken in bij het Badlands Motel, waar we meteen ook de kaarten voor de musical van vanavond en voor de 'steak fondue' die er bij hoort kunnen kopen. 
Dan naar het nationaal park. Dat bestaat uit plains en badlands die in oorspronkelijke staat bewaard zijn gebleven. Het park is niet echt groot, er is een loop drive van 36 mijl doorheen en wat trails die je kunt lopen.  Het landschap is echt prachtig, veel kleuren van de rotsen en een gevarieerde vegetatie, veel rare vormen door erosie door wind, ijs en water. Onderweg zijn er heel wat prairiedog cities: ondergrondse gangen en holen van deze nijvere knaagdieren, die we bij honderden zien rondscharrelen. Van het uitzicht op de Wind Valley Trail zijn we het meest onder de indruk. Echt spectaculair mooi uitzicht over het dal van de Little Missouri rivier. Als we verder rijden komen we onze eerste bison tegen, en daar blijft het niet bij. Na een bochtje raken we verzeild in een hele kudde van wel 50 van die beesten, de meesten fors uit de kluiten gewassen. Die vinden het wel leuk om op de weg rond te lopen en ze veroorzaken daarmee een complete wegblokkade. Johan vindt dit schitterend maar ik vind dit ook eng. Het zijn enorme beesten. ze hebben niet de neiging om weg te gaan. ze komen langzamerhand voorzichtig dichterbij.  Gelukkig zit ik aan het stuur en na zo'n 20 minuten maken ze nog geen aanstalten weg te gaan. Dus wij draaien maar om en rijden terug en doen de rest van de loop de andere kant op. Er zijn nog allerlei mooie uitzichtspunten en we lopen de coal fire loop door een gebied waar van 1951 tot 1977 (26 jaar lang!) een brand gewoed heeft in een steenkoollaag die daar aan de oppervlakte kwam. Dat heeft het landschap natuurlijk sterk beinvloed en er is in de brand een rood gesteente gevormd.
In de loop van de middag besluiten we nog een dag extra hier te blijven, zo mooi vinden we het. We zien ook nog herten en wilde paarden, die hier ook leven en komen nog twee groepen bisons tegen die gelukkig langs de weg rondlopen, niet erop.
We lopen wat door het dorpje en bereiden ons voor op de avond. Rond 6 uur begint de maaltijd, met enorme hoeveelheden grote biefstukken die aan hooivorken gespiest geroosterd worden en natuurlijk baked potatoes enzo. we praten wat met mensen uit de buurt van Minneapolis die met hun 2 oudste kleinkinderen hier op vakantie zijn. het eten smaakt best. De biefstukken zijn verrassend goed bereid voor zo'n massa-productie.
We zijn zo te zien de enige buitenlanders in het publiek. Tijdens het eten is er live muziek, daarna een entertainer die een show heeft rond golf. Dan wordt het tijd naar het enorme amfitheater te gaan voor de musical. Dat blijkt een show van (voornamelijk) countryliedjes die verbonden wordt met de geschiedenis van Medora, van Teddy Roosevelt (die hier veel kwam) en een loflied op North Dakota en Amerika in het algemeen. Maar op de een of andere manier worden er ook gospelsongs en een Ierse stand-up comedian in verwerkt. De show wordt gestart met het volkslied en de finale is al helemaal ongeremd patriotisch. Al met al een aparte en onderhoudende avond en een, zoals gezegd, verrassend leuke dag. Morgen dus nog een dag in Medora.