Nog een reisdag

Vandaag, dinsdag, nog een dag rijden, want we willen doorstoten naar de parken Jasper en Banff in Canada. Vandaag willen we daarom een heel eind opschieten naar het noorden. Er is een mooie route dwars door Idaho en we willen zo dicht mogelijk bij de Canadese grens komen. 
Omdat het hier weer een uur later is dan in Californie en Oregon (Mountain time) zijn  we niet zo vroeg wakker als gisteren. Maar toch op tijd om  om half acht onderweg te gaan. We rijden langs de 55 naar het noorden door een mooi bergachtig landschap en een groot deel van de tijd volgen we de loop van riviertjes. Onderweg niet zo extreem rustig als gisteren, maar er is ook hier weinig verkeer.
We maken een korte stop in McCall. Een kwartier in het cafetaria van de supermarkt is ruim lang genoeg.
We rijden verder naar het noorden over de 95, steeds door de bergen langs kolkende riviertjes.
In Grangeville kunnen we kiezen voor een 'scenic byway' die net als de 95 in Lewiston uitkomt en die maar een klein beetje langer is. Janke vindt dat we daar zonder goed overleg voor gekozen hebben. Het blijkt het eerste stuk een smallere weg te zijn met veel bocchten, wel mooi, maar het schiet niet echt op. Als we op de US12 komen gaat het een stuk beter en vlotter. We rijden langs de Clearwater rivier die Lewis en Clark in 1805 ook genomen hebben p hun ontdekkingstocht naar het westen. Best mooi en ook weer erg rustig rijden. We willen in Lewiston (de plaats ligt aan de grens met Washington, waar Clarkston de grensplaats is) tanken, maar zijn die plaats alweer voorbij voordat we er erg in hebben. Het landschap verandert nu ook plotseling in glooiende heuvels die met graan beplant zijn. Dat rijdt lekker door, ook omdat we ook hier vrijwel de enigen zijn die op de weg rijden. In Moscow Idaho vinden we uiteindelijk een tankstation. In het stadje lunchen we wat, we hebben vanmorgen het ontbijt overgeslagen. We zijn inmiddels al weer een flink eind op weg naar onze eindbestemming voor vandaag. Daar zullen we om een mooie tijd aankomen, geholpen door het feit dat we halverwege Idaho de klok weer een uur terug hebben moeten zetten naar Pacific time.
De rest van de reis naar Sandpoint verloopt vlot. Daar gaan we op zoek naar een hotel. We hebben daarbij onze GPS-routeplanner ingezet, die ons naar de Quality Inn leidt. Als we bij een kruispunt wachten ramt een oudere Califonische dame met haar Dodge Ram (!) de zijkant van onze auto bij het achteruit wegrijden uit haar parkeerplek. Forse deuk achter het achterportier. Gelukkig komt de politie hier nog op blikschade af. Ze hebben alle gegevens opgenomen en ook ons verhuurbedrijf op de hoogte gesteld, wij krijgen een naamkaartje en een case number mee. Keurig geregeld, maar we zijn er wel even mee bezig. Uiteindelijk zijn we dus pas om 6 uur bij het motel, waar ze gelukkig wel een kamer hebben.
We wandelen naar het centrum van Sandpoint, een klein plaatsje dat leeft van de watersport op het meer waaraan het ligt. We komen in Eichardts terecht, een pub met heel veel verschillende bieren en ook best lekker eten. Gezellig zitten eten. In de hoofdstraat van het dorp vinden we nog een tentje dat Hot Fudge Sundae's verkoopt en waarempel onze eerste Starbucks voor een espresso na.