Het nevelwoud van Monteverde

Donderdag 29 december
Vandaag vertrekken we weer uit Rincon de la Vieja in de richting van Monteverde. Een heel eind rijden. We dalen eerst weer af naar de Pan American Highway, die we een eindje volgen totdat we weer de bergen in rijden. De bewoners van Monteverde verzetten zich met hand en tand tegen het asfalteren van de wegen naar het gebied. Niet dat dat veel toeristen afschrikt, want het is een van de topbestemmingen in het land. We moeten dus langzaam over slingerwegen naar boven. 
We lunchen in het plaatsje Santa Elena, zo'n beetje het centrum van het gebied.
Na tien minuten rijden komen we daarna in ons mooi gelegen hotel El Bosque, wat buiten het plaatsje. 
's Avonds na zonsondergang (half zes) gaat Janke een avondwandeling maken met een deel van de groep. Ze worden begeleid door een bioloog die helpt om dieren te spotten en uitleg te geven. Ze spotten wat (slapende) vogels, een tarantula en een vleermuis die een stuk fruit eet. Ook krijgen ze uitgebreid uitleg over de organisatie van een mierenkolonie. 
Daarna lekker en gezellig gegeten bij restaurant Tramonti, vlak naast het hotel. Vroeg naar bed, morgen een volle dag.

Vrijdag 30 december 2011
Vandaag een drukke dag. Janke is zoals gewoonlijk vroeg wakker. Het douchen is een feest: het water is warm! 
We ontbijten eerst bij een restaurantje aan de overkant. Ze hebben allemaal zesr gezonde gerechten die ook nog lekker zijn. Daarna gaan we met z'n allen in de bus naar Selvatura. Een groot park waar van alles te doen is. We gaan daar met z'n allen een flinke wandeltocht maken. Die gaat over een flink aantal  hangbruggen van waaraf we goed de planten, bomen en dieren kunnen zien. Monteverde is een groot nevelwoud rond de top van de bergketen waar de winden van de Stille Oceaan en die van de kant van de Caraibische Golf elkaar ontmoeten. Dat levert veel wolken en vier meter regen per jaar. Vandaag is het echter perfect weer, zodat het erg lekker is om te lopen. We hadden een gids hierbij, waardoor we ook wisten waar we naar keken en planten en dieren zagen die we anders niet gespot hadden, zoals een kolibri op haar nestje. Het meest opvallend is dat de bomen vol zitten met allerlei epifyten zoals varens en bromelias en mossen die de boom gebruiken om in het licht te zitten. Prachtig gezicht. Johan zijn knie doet het telkens beter. Hij heeft deze tour ook helemaal gelopen en dat was heel wat. 
Daarna is Janke ook nog met de canopy tour meegeweest. Hiermee bedoelen ze een tocht tussen de bomen. Hierbij zijn stalen kabels gespannen tussen de bomen. Een stuk of elf. Rond de betreffende bomen zijn platforms gemaakt. Als eerste krijg je een tuig aan waarmee je aan de kabel geklikt wordt. Vervolgens uitleg over hoe je je benen moet houden: gekruist en licht gebogen naar voren toe. Je krijgt dikke handschoenen  met een leren stuk op de palm van je hand. Met je linkerhand kan je afremmen door met je duim en middelvinger een O te maken en de O kleiner te maken. De linkerhand heb je de hele tijd ver achter je hoofd. Dit is het zo' n beetje. Het lijkt gemakkelijk. Maar het kostte me toch 2 vluchten om het onder de knie te krijgen. Bij de eerste vlucht bungelden mijn benen te veel en remde ik af. Ik vond het best hard gaan. Maar ik mocht absoluut niet zonder reden afremmen. Bij een wat langere kabel blijf je dan halverwege stil hangen. Dat gebeurde prompt bij de volgende rit. Daar hang je dan. Gelukkig kwam er zo'n jongen, ook aan een tuig met katrol aan de kabel, die kwam me redden. Hij koppelde zich aan me vast en met een handje over aan de draad kwamen we samen weer op het platform aan. Ik dacht: ik hou er mee op. Maar dat kan niet, want we stonden in het midden van het oerwoud op een platformpje rond een boom. Dat hele eind alleen terug lopen schrok me af. Dus wat blijft over: door gaan! 
Daarna werd het leuk! Het ging goed, ik had een enorme vaart. En ook bleef ik recht hangen. Want ik had ook een keer dat ik half draaide. Het leukste was de hele lange kabel van een kilometer. Daar gingen we met zijn tweeën aan elkaar. Ik samen met Eduardo. Het ging helemaal goed: we haalden het platform!!!
Intussen ging Johan kijken in de colibrituin. Heel wat minder opwindend, maar ook erg leuk. Er zijn erg veel verschillende soorten van die vogeltjes die zich hier komen laven aan het suikerwater uit de voor hen ontworpen voeders. Je krijgt daardoor uitgebreid de kans ze te bekijken en te fotograferen. Prachtig om een paar uurtjes te zitten, lekker in de zon.
Na terugkeer in het hotel staat alweer de volgende activiteit op het programma. Met zonsondergang gaan we naar de kikkertuin, waar tientallen soorten kikkers en padden elk in hun eigen biotoop worden gehouden. Erg leuk om de variatie te zien en over de leefwijze van deze beesten te horen.
Dan gaan we alweer lekker eten, dit keer bij Johnny's restaurant, lekker Italiaans. Een deel van de groep gaat daarna nog naar de kroeg om Salsa te dansen, maar dat laten we dit keer voorbij gaan.