Janke's story

Vervolg woensdag 21 december 2011
Hieronder volgt mijn verhaal (Janke),  omdat Johan op zijn geheel eigen wijze (uitspraak van Bep),  de hele dag al vanuit zijn point of view beschreven heeft. Dus hier nog wat aanvullingen. 
Na de boottocht begonnen we als eerste aan de wandeling in het bos, we hadden een groepje van 7 mensen. Naast allerlei uitleg over planten, dieren vertelde  onze gids ook veel over het klimaat en de ecologie. Hij studeerde biologie en had kennis van zaken. Hij heette dan ook Darwin. Ondertussen begon het eerst zacht en langzaam aan steeds harder te regenen. Niets deerde ons wij bleven dapper door de soppende klei in onze mooie rode poncho's naar bijzondere groene en rode  kikkertjes kijken. De rode waren giftig. Maar dat hield onze gids niet tegen ze op te pakken.  Apart was dat wij dat giftige ook niet meer zo erg vonden, alleen een beetje spannend. Na de wandeling liepen we naar het fort waar 2 veweesde apen waren of beter gezegd woonden. Een wat oudere aap en een heel kleintje van een paar maanden oud. Ik ga proberen of ik daarvan ook een foto hierbij kan plakken. Het was natuurlijk tegen alle regels in maar we aaiden hem. Daarna volgde onze volgende tour naar de vlindertuin, ondertussen regende het gestaag. We moesten veel trappen op. Daar aangekomen vertelde de eigenaresse hoe zij de vlinders fokte. Zij verzamelde de eitjes in de natuur (een eitje is 1 mm groot, maar zij kon die al op 5 meter afstand herkennen). Wij liepen daar wat rond en kregen uitleg over de vlinders en al wat er bij kwam kijken om ze groot te brengen. Opeens pal naast me glijdt Johan uit met een enorme klap en schreeuw bovenop zijn knie. Het eerste wat ik dacht is: hij kan nooit meer lopen. Er waren gelukkig anderen die meteen aanpakten, er werd steunverband gehaald en met z'n allen gingen we heel langzaam naar beneden. Vervolgens ging ik op zoek naar een stok om Johan te ondersteunen en 3 batterijen (hele dunne) waardoor we 's nachts wat konden zien. Het dorp bestond uit één lange straat waar batterijen te koop waren, maar geen stok. Ik wilde al een bezem kopen en daarvan het bezemgedeelte afzagen. Ondertussen  had ik het dorp 3 x van voren naar achteren gezien. Ondertussen de andere groepsgenoten vertellend wat er gebeurd was.  Margreet bleek een stok bij zich te hebben, voor het geval zij iets zou krijgen aan een been, wat haar eerder al eeens overkomen was. Tot nu toe had ze de stok elke reis al uitgeleend aan een reisgenoot. Dus Johan had zijn stok. Daarna weer met de boot terug. Die avond was het een enorme gezellige avond waar Sape voor iedereen Capairinha's maakte en het steeds gezelliger werd.