De rest van Cambodja

Cambodja is voor reizigers grotendeels synoniem met Angkor, dat is wel begrijpelijk als je je realiseert hoe uniek dat tempelcomplex is. Maar er is ook verder nog best wat te beleven. Na een heerlijk kerstdiner bij l'Annexe in Siem Reap gaan we op maandag met de boot naar Battambang. Die 2e stad van Cambodja ligt aan de andere kant van het Tonle Sap meer. Maar de boottocht lijkt niet op het oversteken van een meer. Dit deel van het meer is in deze tijd van het jaar erg ondiep en onze boot (die heel weinig diepgang heeft) baant zich zo'n beetje de hele tocht een weg door het groen. Het lijkt de Biesbosch wel, maar dan 5 uur lang. We komen ook door een aantal drijvende dorpen midden in het meer, waar ook nog mensen worden opgepikt en afgezet. Heel aparte tocht.
Dinsdag lopen we door Battambang, best een aardig plaatsje met nogal wat gebouwen uit de Franse tijd. Een dag is ruim genoeg om er een goed beeld van te krijgen.
Woensdag rijden we door naar Phnom Penh, de hoofdstad. We komen daar het begin van de middag aan. De stad is de afgelopen 10 jaar (sinds we er voor het eerst waren) duidelijk een stuk drukker geworden. Naast grote hoeveelheden motorfietsen en vele duizenden tuk-tuks rijden er nu ook veel auto's rond, waarop de infrastructuur niet is berekend. Ons hotel is mooi, maar zit nogal een eind uit het centrum. De tuk-tuk die ons ophaalt moet zich door forse opstoppingen worstelen. Gelukkig geldt ook hier (net als elders in dit deel van de wereld) dat de enige regel waaraan alle verkeers-deelnemers zich houden is: houd rekening met de anderen. Dat zorgt ervoor dat in onze ogen de meest vreemde capriolen worden uitgehaald, maar dat het uiteindelijk allemaal doorstroomt. In de buurt van het hotel zit verder eigenlijk niets dan een flinke lokale markt. Voor het eten laten we ons dus toch maar naar het centrum rijden. De zon gaat mooi onder achter het koninklijk paleis; het park ervoor zit vol met picknickende Cambodjanen. We eten bij Friends, een van de keten van restaurants waar kansarme jongeren een opleiding krijgen.
Donderdag is onze eerste gang naar de Engelse dokter die zich hier gevestigd heeft. Janke blijft last houden van haar darmen. Hij legt uit dat dat verschillende oorzaken kan hebben en neemt bloed af om te onderzoeken wat er aan de hand is. 's Middags kmen we terug voor de uitslag en blijkt dat het bloedbeeld volledig normaal is en dat er dus i.i.g. niks ernstig mis is, maar wel blijft onduidelijk wat er dan wel aan de hand is. Nou ja. Intussen hebben we een aantal van de bezienswaardigheden van de stad bezocht: de grote Wat Phnom op de enige heuvel van de stad, een heel levendig centrum voor de boeddhistische gelovigen. Ook bezoeken we het Nationaal Museum, gevestigd in een prachtig gebouw naast het koninklijk paleis. Nog een grote verzameling schatten uit de 8e - 12e eeuw, de bloeitijd van de Khmer. Het contrast met het Nationaal Museum van Laos is zeer treffend. De Centrale Markt van de stad zit in een fraai Art Deco gebouw, dat onlangs is gerestaureerd. Het bezoek aan markten blijft leuk omdat je er niet alleen een goed beeld krijgt van wat er te koop is, maar ook van het leven van de mensen in al zijn geuren (letterlijk) en kleuren.
Vrijdag lopen we 's morgens (om die zelfde reden) een tijd over de lokale markt bij ons hotel. Pas 's middags gaan we naar het centrum; wat we nog willen zien past makkelijk in een middag: we gaan eerst naar het indrukwekkende koninklijk paleis en het daaraan grenzende complex van de zilveren pagode, waar een smaragden Boeddha vereerd wordt). Ook hier kunnen we de vergelijking maken met het koninklijk paleis van Laos (in Luang Prabang) dat er in vergelijking provinciaals uitzag. We hebben de indruk dat Cambodja, ondanks dat de ontwikkeling na de burgeroorlog met de Rode Khmer pas rond 1990 goed kon beginnen, het buurland inmiddels een flink stuk voorbij is gestreefd. In dat kader is ook opvallend dat hier in Cambodja de Amerikaanse dollar eigenlijk het meest gangbare betaalmiddel is. De eigen munteenheid, de Riel, wordt daar volledig parallel mee gebruikt met een vaste wisselkoers van 4000 per dollar. De ATMs geven hier gewoon dollars uit. Wel een teken van een stabiele economie, lijkt ons. We lopen nog naar de tempel Wat Ounalom, maar daar is weinig te beleven.
Na een vroege maaltijd weer terug naar ons hotel. Twee dagen is ruim genoeg om Phnom Penh te zien en morgen varen we dan ook weer door naar onze volgende bestemming, de Mekong Delta in Vietnam. We gaan oud en nieuw vieren in de grensplaats Chau Doc. Hoe, dat moeten we nog zien. In ieder geval hebben we dan nog twee weken om het zuiden van Vietnam te zien. In de krant hebben we gezien dat het regenseizoen dit jaar langer aanhoudt dan gebruikelijk; in Hoi An zijn nog overstromingen. We zullen zien hoe het allemaal uitpakt. We houden jullie ook in het nieuwe jaar verder op de hoogte.