Verdere avonturen in Laos

Zaterdag hebben we nog een laatste dag in Luang Prabang en we gebruiken die om nog een tochtje naar de Kuang Si watervallen te maken. We hebben een tochtje daarheen met een minibus geboekt. Die rijdt ons in een uurtje naar het park waarin de watervallen zich bevinden. Daar is ook een berenopvang voor beren die hier in de buurt slachtoffer zijn geworden van stropers en die uit vreselijke omstandigheden gered kunnen worden. We begrijpen dat de beren vooral vanwege hun gal gehouden worden, waaraan in de Chinese geneeskunst goede eigenschappen worden toegekend. De beren leven hier in een omheind stuk van het park. Er zijn er een stuk of dertig en die zijn goed te zien en vermaken zich hier wel zonder zich wat van het publiek aan te trekken. Nadat we deze opvang bekeken hebben lopen we door naar de watervallen. Het water komt in een serie cascades naar beneden met flinke poelen ertussen, waar ook gezwommen kan worden. De hoogste watervallen zijn een kleine 100 meter hoog en er komt flink wat water naar beneden. Mooie omgeving. Al met al best de moeite waard om een paar uur door te brengen. 's Avonds gaan we nog een keer eten bij Tangor, nu extra feestelijk omdat het alweer de laatste avond in deze heerlijke stad is.
Zondagochtend staan we vroeg op om de bus van 8 uur naar Vang Vieng te halen. Het is een rit door vrijwel onbewoond bergland, dat in de buurt van Vang Vieng steeds meer een karstgebergte wordt met steile bergen. Rond 3 uur komen we in Vang Vieng aan en bij ons hotel Champalao. Eenvoudiger en kleiner dan we gewend waren, maar ook schoon en vlak bij de rivier gelegen. Aan het eind van de middag, tegen zonsondergang, is het bij de rivier een drukte van belang. Veel kano's en longboats op de rivier, luchtballonnen en gemotoriseerde paragliders in de lucht. De sfeer hier is duidelijk anders dan in Luang Prabang, veel minder cultureel en rustig, veel meer een plek waar (veelal jongere) toeristen zich komen vermaken. Het aanbod van restaurants is daar een weerslag van: vooral tentjes met westers eten. Wij eten een hamburger in een tent aan de rivier, tegenover ons hotel. Ook niet gek voor de afwisseling.
Maandag na het ontbijt regel ik in een kwartiertje onze hotels voor de komende twee weken. Het is toch wel ideaal, dat dat zo maar kan via internet. We kunnen overal nog terecht in de best gewaardeerde hotels/guesthouses, inclusief de kerstdagen in Siem Reap. Het begin van de middag maken we een flinke wandeling naar de Lusi grot aan de andere kant van de rivier. De wandeling is vlak en leidt naar de karstbergen. Je kunt, als je dat zou willen, een van die bergen via ladders vrijwel verticaal omhoog beklimmen voor het uitzicht. Dat laten we aan ons voorbij gaan. De grot aan het eind is volgens het mannetje dat er de kaartjes verkoopt makkelijk te bereiken. Janke vertrouwt het al niet, maar ik ga toch op pad en ook dat blijkt een klauterpartij over een serie ladders en rotspartijen. De grot is inderdaad duidelijk een flinke grot. OK, dan weer naar beneden.... We krijgen onze lichaamsbeweging wel zo. Aan het eind van de middag worrden we opgehaald voor ons volgende avontuur: een vlucht met een heteluchtballon. We hebben dat een keer eerder gedaan, voor Bep's 70e verjaardag, maar dat is alweer meer dan 22 jaar geleden. We zitten met zo'n tien mensen (inclusief een baby) in de ballon. Het weer is prachtig en er staat heel weinig wind, dus we drijven langzaam bij zonsondergang over Vang Vieng met mooie uitzichten over de bergen en de velden. Mooi hoor. 's Avonds naar Viman, een door een Thai gedreven restaurant. Hij heeft ook een tijd in Duitsland gewoond en drijft hier nu een restaurant met een Thais en een Duits menu. Het Thaise eten is in ieder geval priima, naar verluid het Duitse eten ook.
Dinsdagochtend worden we opgehaald voor onze tour van de omgeving. We gaan eerst naar de Olifantengrot, waar een op een olifant lijkende rotsformatie te zien is. De grot is als tempel in gebruik voor de mensen uit het erbij gelegen dorp, die in de jaren 60-70 uit het noorden van het land hierheen gevlucht zijn voor de bombardementen. Dan naar de watergrot. Gezeten in een drijvende autoband trek je je aan touwen die in de die grot gespannen zijn helemaal naar binnen. Een riviertje heeft de grot kennelijk uitgeslepen en in de droge tijd staat het water laag genoeg om er in te kunnen. Apart. Het water heeft gelukkig een prima temperatuur. Na de lunch is het tijd voor het klapstuk van de dag: we gaan met meer dan 10 km kajakken over de rivier, terug naar Vang Vieng. Met z'n tweeen in de kajak en achter onze gids aan peddelen, met de stroom mee, dat gelukkig wel. We zijn al met al zo'n twee uur onderweg en komen allerlei stroomversnellingen en andere hindernissen tegen, maar het lukt allemaal aardig. De omgeving is mooi en rustig, totdat je in de buurt van het stadje komt waar grote groepen toeristen (vooral luidruchtige Aziaten) kortere kajaktochtjes maken en ook wat bars langs de kant met luide muziek klanten proberen te trekken. Die 10 km is ook wel genoeg; we zijn moe en hebben wat spierpijn als we aankomen, maar het was een leuke ervaring en een mooie tocht en we zijn tevreden die gemaakt te hebben. 's Avonds nog naar een Mexicaans restaurant. We laten ons de Margarita smaken.
Woensdag reizen we weer door. Een minibusje rijdt ons in 3 uur naar Vientiane, de hoofdstad van Laos. Duidelijk drukker dan Luang Prabang of Vang Vieng, maar veel kleinschaliger en rustiger dan Hanoi. We hebben hier weer een prima hotel: het moderne S Park design hotel (inderdaad: wat aparte design-keuzen in de inrichting) ligt wat buiten het centrum, maar een tuk-tuk is snel gevonden die ons naar de bezienswaaardigheden van de stad wil rijden. We gaan eerst naar de Pha That Luang, een grote gouden stupa en het belangrijkste heiligdom van het land. Indrukwekkend geheel. Dan naar de oudere Sisaket tempel in het centrum. Fraaie muurschilderingen, die helaas door vocht zijn aangetast en nu worden gerestaureerd. De omloop met vele Boeddha-beelden eromheen is fraai en ook een favoriete plek voor Laotiaanse huwelijksfoto's. Langs het presidentieel paleis lopen we naar het centrum, een paar straten paralel aan de Mekong, die hier ook de grens met Thailand vormt. Daar is de horeca geconcentreerd en ook is er 's avonds een markt en nog een hele reeks temels, waarvan we er nog twee bekijken. We besluiten de dag met een pizza: ook hier viert de internationale keuken hoogtij.
Donderdag hebben we nog een dag in Vientiane, maar we hebben het idee dat we gisteren het grootste deel van wat er hier te zien en te doen is al hebben gezien. We doen het dus 's morgens rustig aan. Aan het eind van de ochtend gaan we naar het bezoekerscentrum van COPE, de organisatie die steun verleent aan slachtoffers van onontplofte munitie (veelal clusterbommen) uit de tijd van de Vietnamoorlog. Laos is in de 'geheime oorlog' toen zwaarder gebombardeerd dan Vietnam zelf en er zijn nog miljoenen bommetjes die door allerlei oorzaken alsnog kunnen ontploffen, zodat er nog jaarlijks slachtoffers vallen. Duidelijke en indrukwekkende presentatie in het centrum. Na de lunch gaan we naar het Nationaal Museum. Een merkwaardige instelling die op een fragmentarische manier voorwerpen uit allerlei (pre)historische periode en delen van het land toont, meest in stoffige vitrines. De geschiedenis van de 20e eeuw wordt dan weer wel systematisch vertoond als geschiedenis van de overwinning van de Pathet Lao, de communistische beweging die vanaf 1974 het land in handen heeft. Zalen vol onduidelijke zwart wit foto's, wapentuig en gebruiksvoorwerpen van leiders van de beweging. De geschiedenis houdt ergens rond 1997 op. Verbazend dat dit belangrijkste museum van het land zo'n knullige presentatie heeft. We lopen nog wat door het stadje en gaan vroeg eten bij Maphet, een van de keten restaurants in Laos en Cambodja die een opleiding bieden aan kansarme jongeren. Prima eten en een relaxte sfeer.
Morgen gaan we van hier uit verder naar het zuiden van het land. Dat moet een zeer relaxte ervaring zijn. We zijn benieuwd.