De bergen in
Door: Johan en Janke
Blijf op de hoogte en volg Johan
04 December 2016 | Vietnam, Lào Cai
Wat we lopen heet de gemakkelijke route, het is ook te doen, maar ik ben niet genoeg geoefend om het fluitend te doen. We komen langs allerlei prachtige uitzichten over de terrassen en de bergen en door verschillende dorpjes. Recent zijn ook wegen aangelegd, zodat je ook met motorfietsen bij de dorpjes kunt komen. Dat was met name nodig voor de onderwijzers, maar inmiddels hebben veel locals ook een motor aanggeschaft. Na een uur of vier lopen (na een lunch onderweg) komen we aan bij de homestay, waar Janke in de ochtend al is afgeleverd. De voorzieningen daar zijn samen te vatten met 'basic': op een grote open zolder (waar de wind flink doorheen blaast) liggen een flinke hoeveelheid matrassen op de vloer; wij zijn vandaag de enige gasten. Gelukkig dikke dekens, want het is echt flink koud. Voor het koken wordt een vuurtje gestookt, dat levert wat warmte. Het koken gebeurt door de vader des huizes (wat hier bijzonder is) en levert een heerlijke en overvloedige maaltijd op. Daarna kruipen we onder de wol.
We hebben goed geslapen, maar Janke voelt zich zaterdag nog steeds niet goed. Daarom blazen we de trekking voor vandaag maar af en laten ons achterop de motorfiets naar Sapa rijden, waar we terecht kunnen in het Romance hotel, dat we voor vanavond gereserveerd hebben. De verwarmde kamer en een warme douche zijn welkom. In de loop van de dag lopen we het stadje door, bezoeken de markt, het centrum en het museum, waar een en ander wordt uitgelegd over de diverse bevolkingsgroepen uit de provincie. Voor de rest doen we het rustig aan, gaan (op aanraden van Tripadvisor) nog wel heerlijk eten in een groot restaurant dat erg populair is bij grote groepen Vietnamezen die zich er rond hotpots scharen voor een gezellige en geanimeerde avond met muziek en dans. Ze vinden voor ons ook nog een tafeltje en we doen ons tegoed aan een hotpot met zalm, paddestoelen, tofu en diverse groenten. Prima ervaring.
Op zondag gaat de wekker om 6.15 uur, want we gaan vroeg op pad naar de markt in Bac Ha, een plaatsje zo'n 100 km van Sapa, waar wekelijks op zondag een erg grote markt gehouden wordt. Het is zo'n 3 uur rijden om daar te komen. We gaan met Sho in een taxi. De markt is inderdaad groot en erg kleurrijk. Vooral de 'Flower Hmong' zijn hier talrijk aanwezig en die dragen de meest kleurrijk denkbare kleding. Het is echt een markt voor de lokale bevolking waar alle denkbare producten verkocht worden, waaronder ook veel vee: ossen, varkens, kippen en ook veel honden (naar we begrijpen niet voor de consumptie). Leuk om een tijd rond te lopen. Na een bezoek aan een dorpje in de buurt (arme mensen, want hier is het te hoog om rijst te verbouwen, ze moeten het dus met mais doen) is het tijd om terug te rijden naar Lao Cai, waar we vanavond de trein nemen naar Hanoi. We gaan nog even kijken bij de grens met China, die hier bij het stadje loopt. Er is alleen een voetgangersbrug en een treinverbinding. We zien hordes Vietnamezen met speciale transportfietsen over de brug naar China lopen en die komen compleet afgeladen terug naar Vietnam. Veel mensen komen hier op een speciaal platform even over de rivier naar China kijken.
Dan is het de rest van de middag wachten tot het tijd wordt om de trein op te zoeken. Gelukkig is het hier een stuk warmer dan in Sapa en de zon schijnt zelfs. Sho wil ons begeleiden tot in de trein, maar we verzekeren haar dat dat onnodig is. Ze kan dan tenmminste nog bij daglicht thuis komen.
Vannacht hebben we dus de nachttrein naar Hanoi en dan vliegen we in de loop van morgenochtend door naar Luang Prabang in Laos. Dat wordt het volgende hoofdstuk van de reis.
-
04 December 2016 - 12:56
Bep:
Lieve kinders,
Wat leuk om weer van jullie te horen. En te horen dat je het naar de zin hebt! Je zegt het niet met zoveel woorden, maar ik begrijp dat Jankes buik nu ook weer wat op streek is. Pas nou maar goed op elkaar!
Hier is niet veel te melden. Het is wel voortdurend prachtig weer. Wel koud (het vriest op het ogenblik nog!), maar de zon schijnt uitbundig.
Ik ben een paar dagen bij tante Miets geweest, of eigenlijk maar een dag. Want ze was er niet goed aan toe, grieperig of zo, maar vooral de zo langzamerhand zeer oude dag. (Ze is 96)
Zoals mijn moeder placht te zeggen: als het anders was was het ook niet goed.
Ik kan niks nieuws verzinnen om hier nog aan toe te voegen. Ik kijk alweer vol verwachting uit naar je volgende mail.
Heel veel liefs, Bep
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley